Mierzyński Henryk, wieku lat 60 kilka, oficer byłych wojsk polskich w roku 1831, służył przy szaserach; po upadku rewolucyi osiadł we wsi Koskosze w powiecie Włocławskim; w powstaniu 1863 r. powołany zosłał do objęcia dowództwa nad małym oddz. kawaleryi w oddziale Raczkowskiego, mianowany zarazem majorem; poległ w potyczce 10 Czerwca 1863 roku pod Kleczewem w powiecie Konińskim w dzielnej obronie swego oddziału otrzymawszy 20 ran, dobity ostatniem uderzeniem kolby w głowę. (o tej potyczce obszerniej podają: Dz. Poz. Nr. 137, 139 i Czas Nr. 137, 143, 139). http://www.wbc.poznan.pl/publication/53063