Dobryń W wieku XV w. własność Łozków (Łozów, Łożków, Łozowieckich - od gniazda ich Łozowic nad Bugiem). Jeden z nich, Fedko, ożeniwszy się w Kijowszczyźnie, osiadł w Rożowie. Potomkiem jego był Borys, którego synowie Andrzej, Olechno i Jachno zaraz po śmierci ojca (1507 rok) podzielili się majątkami. Andrzejowi dostał się Dobryń pod Brześciem, z dworem Chytnicą i wsiami do niej należącymi. Ów Andrzej Borysowicz Łozka, właściciel Dobrynia, umarł w 1534 roku, jako wojski brzeski. Majątek przeszedł do Mikutów Sołtanów i spokrewnionych z nimi Greków. Wg. instrukcji danej posłom woj. brzeskiego na sejm warszawki w roku 1597 "prosić mają za J. Panem Janem Grekiem, z uczestnikami jego o komisję, aby komisarze wyjechawszy oglądali, jak wiele gruntów odeszło od imienia ich dobryńskiego do dóbr J. Kr. Mości sioła Małaszewicz, do starostwa brzeskiego należących". W roku 1599 zapadł dekret podkomorski, dotyczący wsi Dobrynia, nad rzeką Krzną, z kościołem parafialnym i podziału gruntów między współwłaścicielami (Łukaszem Sołtanem i małżonką jego Dorotą Miętą a Walentym Czerniawskim i żoną jego Anna oraz Krzysztofem Zwierzem i małżonką jego Halszką Broszkowską i potomkami ś.p. Stanisława Brzostowskiego, panną Anną Barbarą i Stanisławem Brzostowskim, jako też Anastazją małżonką ś. p. Jana Greka). Wspominana Anna Brzostowska wyszła za mąż za Stanisława Jerzewicza Witanowskiego, wnosząc mu w posagu majętność dobrzyńską. Syn ich Mikołaj ma sprawę z Brzostowskimi o naruszenie granicy Dobrynia w roku 1634. W roku 1687 syn tegoż konstanty Mikołajewicz Witanowski, pisarz grodzki brzeski, zapisuje żonie Helenie Młożewskiej połowę wsi Dobrynia. Właścicielem drugie połowy Dobrynia jest w roku 1680 Piotr Stanisław Grek, podczaszy brzeski. W roku 1771 Jana Konstantynowicz Witanowski część swą odsprzedał Buczyńskiemu, sędziemu brzeskiemu. Po roku 1831 dobra Dobryń przeszły na własność rządu rosyjskiego i stanowiły donację hr. Baranowa (przez pewien czas, przed konfiskatą przez rząd, należały one podobno do Sapiehów).