Bieliński Piotr (1754-1829)

Piotr Bieliński, h. Szeliga. Ur. 15.7.1754, zm. 6.3.1829 Warszawa. Syn. Stanisława i Marianny Rogalińskiej. Żona (przed 1789) Teodora Rogalińska.
W 1825 otrzymał tytuł carski hrabiego. Senator, wojewoda, kawaler orderu Orła Białego, Legii Honorowej
Notowanie:
ok 1790 własn. Hołhocze, pow. brzeżański, Toustobaby
1822 Grodziec, konińskie, (3 mile od Konina, 4 od Kalisza, błędnie Grójec) [5]
W Królestwie Polskim pełnił funkcję prezesa Sądu Sejmowego, który miał się zająć osądzeniem spiskowców, członków Narodowego Towarzystwa Patriotycznego. W 1827 roku został Prezesem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu. W 1827 roku na rozkaz cara Mikołaja I został zawieszony w czynnościach za wydanie wyroku uwalniającego członków Towarzystwa Patriotycznego od zarzutu zdrady stanu.[6]

Ludwik Orpiszewski napisał "Elegię na śmierć wojewody Piotra Bielińskiego"

Genealogia Bielińskich

Bibliografia

[1] PES
[2] PSB,
[3] Nies
[4] Oss. 141-3-591
[5] Kurjer Warszawski 13.4.1822, 23.3.1823
[6] Wiki