Staniewski Roman urodził się 7 października 1923 r. w Warszawie, a jego rodzicami byli Józef i Zofia. W latach 1939-44 był żołnierzem I patrolu dywersyjnego (Ursus) Oddziału Dyspozycyjnego "Anatol" w Związku Odwetu, a następnie działał w Kedywie Komendy Głównej Armii Krajowej. W Powstaniu Warszawskim posługiwał się pseudonimem Stanisław Kwiatkowski. Przeszedł szlak bojowy: Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ - Śródmieście Południe - Górny Czerniaków - Śródmieście Południe. Awansowano go na stopień kaprala podchorążego. Od wiosny 1944 r. wraz z zespołem wszedł w skład batalionu "Miotła" zgrupowania "Radosław". Po rozwiązaniu "Miotły" walczył w batalionie "Czata 49" (pluton "Torpedy") w Śródmieściu Południowym na odcinku "Sarna". 15 września 1944 r. odniósł ranę postrzałową podudzia. Podczas Powstania Warszawskiego został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po upadku Powstania wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Uczestniczył w późniejszej konspiracji, w odtwarzanym Kedywie KG AK, w plutonie por. "Torpedy" (Kazimierz Jackowski). 17 września 1945 r. uzyskał zwolnienie z plutonu i ewakuował się do Płocka, gdzie zdał maturę w Liceum im. S. Małachowskiego. Jak podaje baza uczestników Powstania Warszawskiego Muzeum Powstania Warszawskiego, od 1 września 1945 r. studiował na Politechnice Warszawskiej. "Następnie do emerytury pracował w Głównym Urzędzie Pomiarów Kraju i w Państwowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym (prace terenowe). Pracował także w Czechosłowacji oraz w Libii do 1994 r." - napisano. W 1989 r. Staniewski został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy.(PAP) autor: Grzegorz Janikowski