Sokołówka, pow. bóbrecki

Sokołówka rus. Sokoliwka, wś, pow. bóbrecki, 8 kim. na płd. od sądu powiat., urz. poczt., telegr. i st. kol. w Bóbrce. Na płn. leżą Łany, na wschód Pietniczany, Repechów i Bertyszów, na płd. Dziewiętniki, na zach. Kołohury i Choderkowce. wieś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem Boberki, zwanej też Sokołówką. Zabudowania wiejskie leżą na płn., na płd. od nich grupa domów „Grabina", a płd. część obszaru zajmuje przysiółek Sieniawka al. Sieniawa, rus. Seniwka. Płd. kraniec wsi lesisty. Najwyższy punkt na płn. dochodzi 280 mt., na płd. 274 mt. Własn. więk. ma roli or, 247, łąk i ogr. 120, pastw. 42, lasu 347 mr.; wł. mn. roli or. 479, łąk i ogr. 152, past. 14, lasu 9 mr. W r. 1880 było 101 dm., 601 mk. w gm., 2 dm., 9 mk. na obsz. dwors. (366 gr.-kat., 218 rz.-kat., 26 izrael.; 540 Rusinów, 42 Polaków, 26 Niemców).

Par. rz.-kat. w miejscu. Założyły ją w r. 1594 Anna Stadnicka, kaszt, sądecka, i Zofia Oleśnicka, dziedziczki S. (dek. Świrz). Do par. należą: Bakowce, Berteszów, Bryńce Cerkiewne i Zagórne, Chlebowice, Choderkowce, Dziewiętniki, Jatwięgi, Juśkowce, Kołohury, Muehlbach, Pietniczany, Repechów, Trybuchowce, Wybranówka i Żabokruki. We wsi jest kościół murów., konsekrowany w r. 1774 p. w. św. Trójcy.
Par. gr.-kat. w miejscu, dek. bobrecki. Do par. należą: Kołohury, Pietniczany, Muchlbach i Choderkowce. We wsi cerkiew p. w. św. Mikołaja i szkoła etat. 1-klas. W r. 1823 lub 1824 założył tu Franciszek Mrozowicki małą fabrykę cukru, która przestała istnieć około r. 1840 (Rutowski, Rocznik stat. przemysłu i handlu kraj., Lwów 1885, str. 7 i 8)
[SGKP]