Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Wołodkiewicz Piotr
13.04.2008 20:28
Piotr WOłODKIEWICZ (1898-1940)
Kapitan służby stałej intendentury
Urodził się w Dobromilu jako syn Feliksa Kołotkiewicza - Wołodkiewicza i Konstancji z Piątków. Był uczniem gimnazjum w Tarnopolu. Od sierpnia 1914 roku zamieszkał w Nowym Sączu, gdzie uczęszczał do I Gimnazjum (matura - 1920 r.). Od 1917 roku służył w austriackim 10. pp. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił ochotniczo do 1. pułku strzelców podhalańskich. W 1921 roku ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Poznaniu i jako podporucznika przydzielono go do 13. pułku artylerii polowej w Łucku. W 1923 roku awansował na porucznika i przeniesiono go do 13. dywizjonu artylerii konnej w Brodach. Od 1925 do 1930 roku był adiutantem i dowódcą baterii w 10. dywizjonie artylerii konnej w Jarosławiu. Do wybuchu II wojny światowej służył m.in. w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim i w Kierownictwie Centralnego Zaopatrzenia Intendenckiego w Warszawie. We wrześniu 1939 roku (już jako kapitan WP, awans w 1939 roku), dostał się do niewoli sowieckiej w nieznanych okolicznościach. Zamordowany został w Katyniu 17 kwietnia 1940 roku (lista dyspozycyjna NKWD nr 029/1, poz. 73). Odznaczony był m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 - 1921.
JERZY GIZA
Kapitan służby stałej intendentury
Urodził się w Dobromilu jako syn Feliksa Kołotkiewicza - Wołodkiewicza i Konstancji z Piątków. Był uczniem gimnazjum w Tarnopolu. Od sierpnia 1914 roku zamieszkał w Nowym Sączu, gdzie uczęszczał do I Gimnazjum (matura - 1920 r.). Od 1917 roku służył w austriackim 10. pp. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił ochotniczo do 1. pułku strzelców podhalańskich. W 1921 roku ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Poznaniu i jako podporucznika przydzielono go do 13. pułku artylerii polowej w Łucku. W 1923 roku awansował na porucznika i przeniesiono go do 13. dywizjonu artylerii konnej w Brodach. Od 1925 do 1930 roku był adiutantem i dowódcą baterii w 10. dywizjonie artylerii konnej w Jarosławiu. Do wybuchu II wojny światowej służył m.in. w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim i w Kierownictwie Centralnego Zaopatrzenia Intendenckiego w Warszawie. We wrześniu 1939 roku (już jako kapitan WP, awans w 1939 roku), dostał się do niewoli sowieckiej w nieznanych okolicznościach. Zamordowany został w Katyniu 17 kwietnia 1940 roku (lista dyspozycyjna NKWD nr 029/1, poz. 73). Odznaczony był m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 - 1921.
JERZY GIZA