Polne - Wieś położona w gminie Barwice. Historia miejscowości sięga czasów średniowiecza. Polne i okolice podlegały Komandorii Tempelburskiej. W poł. XIV w. po kasacji zakonu Templariuszy, cała ziemia drahimska znalazła się w rękach zakonu Joannitów. Podczas panowania króla Kazimierza Wielkiego tereny wraz z wsią Polne znalazły się pod zwierzchnictwem Polski, a król Władysław Jagiełło utworzył Starostwo Polskie zwane "Starostwem Drahimskim", które graniczyło z terenami Księstwa Pomorskiego. Ludność mieszkająca na terenach przygranicznych często bywała ofiarą napadów i rabunków. W czerwcu 1586 r. mieszkańcy wsi Polne zawarli z Pomorzanami układ, na mocy którego obie strony pod karą 200 florenów, zobowiązywały się nie naruszać ustalonej granicy. Układ ten jak i inne próby złagodzenia zatargów granicznych z Pomorzem nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Do końca XVI w. wieś zamieszkiwała ludność pochodzenia kaszubskiego. W tym czasie w Polnem istaniała już parafia, młyn wodny i karczma. Wojna trzydziestoletnia zmieniła dzieje całego regionu i odcisęła piętno na mieszkańcach wsi Polne. W 1629 r. do wsi wkroczyło wojsko pruskie, które po roku musiało ustąpić armii szwedzkiej. Żołnierze szwedcy w liczbie ok. 3600 przez 5 lat stacjonowali w Polnym. Koszty utrzymania tak licznej armii doprowadziły wioskę do skrajnej nędzy, a choroby przywleczone przez żołnierzy dziesiątkowały liczbę mieszkanców. Na mocy pokoju i umowy brandenbursko-szwedzkiej miasto Barwice z okolicznymi wsiami znalazły się w Brandenburgii. Nowi władcy chcąc szybko odbudować spustoszone tereny sprowadzali osadników z Niemiec. Hugenoci francuscy w Barwicach założyli wytwórnię wyrobów tytoniowych. Wszystkie działania majace na celu poprawę gospodarki na tych terenach nie powiodły się. W następnych latach przemarsze wojsk pruskich i napoleońskich pustoszyły wsie i miasteczka. Wzrost liczby mieszkanców nastąpił dopiero po zakończeniu wojen napoleońskich. W latach 1668-1945 wieś Polne leżała w granicach Prus, a podczas ostatniej wojny światowej należała do Rzeszy Niemieckiej. W latach 1855-1858 wybudowano drogę łączącą Barwicę, Polne i Czaplinek. Do 1945 roku w miejscowości znajdowały się: dwa młyny: wodny i elektryczny, rzeźnia, tartak, karczma, mleczarnia i poczta. W przededniu wybuchu II wojny światowej wieś liczyła 806 mieszkańców. Podczas wojny w Polnem znalazła się spora grupa Polaków, zatrudnionych u Niemców jako robotnicy przymusowi. W 1944 r. miała miejsce egzekucja, powieszono jednego z robotników polskich. W dniu 4 marca 1945 miejscowość została wyzwolona przez polskich żołnierzy z 7 pułku 3 dywizji im. Traugutta. Od lipca 1945 trwała na tych terenach akcja zasiedlania przez ludność przybyłą głównie z okolic dawnego woj. nowogródzkiego i wileńskiego. Po roku 1947 do Polnego przyjeżdżały rodzine wysiedlone w trakcie tzw. akcji "Wisła". Jeszcze w latach 60 tych we wsi działała szkoła podstawowa, a do roku 1994 działalność prowadziła Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna. Dziś wieś Polne liczy ok. 160 mieszkańców.
