Celestyn Ciechanowski, d-r., syn Michała i Tekli z Mackiewiczów, urodzony w gub. mohyiewskiej, pow. czausowskim, par. rasnieńskiej, w maj. Hotłowie r. 1835, zmarł 28 grudnia 1906 r. wr Irkucku i tam jest pochowany. Nauki pobierał w gimnazjum mohylewskiem, aż do roku 1852, następnie po dłuższych wahaniach, chcąc początkowo zostać księdzem, w r. 1853 wstąpił na wydział lekarski uniwersytetu moskiewskiego, który ukończył w r. 1857. Ponieważ matka mieszkała wówczas w okolicach Grodna (w Żydomli), przeto osiedlił się, jako lekarz, w Grodnie, zyskując tu powszechny szacunek i wziętość. Czynny w organizacji1 powstańczej w roku 1863, aresztowany został podczas niesienia pomocy rannym powstańcom i osadzony w Grodnie w więzieniu przy ul. Dominikańskiej (zapewne w murach klasztoru Dominikanów). Po dłużej trwającym procesie skazany miał być na śmierć przez rozstrzelanie, lecz zabiegom brata d-ra Celestyna Jana (ob. wyżej) udało się pozyskać wyrok, skazujący go na 20 lat robót ciężkich. Dla odbywania kary wysłany został d-r Ciech. do rządowych zakładów fabrycznych Aleksandrowskich (pod Irkuckiem). Tu wszakże we właściwej katordze d-r Celestyn był krótko, następnie kazano mu się zajmować pomocą lekarską dla chorych więźniów. Po czterech latach, pozyskawszy względy miejscowej administracji, został d-r C. lekarzem głównym w Aleksandrowsku (z pensją 4000 rs.), a po latach kilkunastu przeniósł się do Irkucka. Ożeniwszy się tutaj, do kraju nie wrócił i w Irkucku życie zakończył. Jako bezinteresowny idealista, człowiek wielkiej pracy i sumienności, budził ku sobie powszechny szacunek, miłość i podziw nawet. Wzmiankę o d-rze Ciechanów., jako lekarzu fabryk Aleksandrowskich, podał w r. 1882. „Wiestnik Jewropy" — Stasiulewicz. Szczegóły od brata p. Michała Ciechanowskiego.