Okocim, wieś w powiecie brzeskim, nad potokiem, dopływem Uszwicy z prawego brzegu, przy gościńcu słotwińsko sądeckim (z Brzeska do Tymowy), w okolicy pagórkowatej, poprzerzynanej liściowymi lasami. Osada sama zasłonięta od gościńca przez lesiste wzgórze, ma kościół drewniany, szkołę ludową dwuklasową i kasę pożyczkową z kapitałem 1651 złr. Większa posiadłość rozpada się na Górny Dwór i Niższy Dwór, zbudowane w pobliżu gościńca i Średni Dwór położony na wschód od wsi u stoków góry Bocheńca (400 m. n.p.m.) Od południa podnosi się poziom i tworzy wzgórze pokryte lasem, dzielącym się na Mały Las, Bukowiec i Wileki Las. Na północnym krańcu obszaru, u stóp wzgórza, blisko Brzeska, znajdują się zakłady fabryczne, mianowicie browar piwny z obszernemi piwnicami w samej górze, parkiem i mieszkaniem właściciela. Browar połączony jest odnogą kolei ze stacja kolei żelaznej arc. Karola Ludwika w Słotwinie. Utworzono przy nim stację pocztową i telegraf. Produkuje on największą ilość piwa z pomiędzy browarów galicyjskich, ma zbyt nie tylko w kraju, ale także na Bukowinie, a część nawet idzie za granicę. Do tego stanu podniósł ten zakład obecny właściciel Jan Goetz, który przed dwudziestu kilku laty rozpoczął pracę jako dzierżawca browaru, rozporzadzający małym zasobem, dzisiaj zaś zalicza się do najzamożniejszych przemysłowców w Galicyi. Cały obszar większej posiadłości wynosi 686 mórg roli, 58 mórg łąk i ogrodów, 55 mórg pastwisk i 444 mórg lasu. Posiadłość mniejsza: 752 morgi roli, 95 mórg łąk, 43 morgi pastwisk i 104 morgi lasu. Z 1618 mieszkańców przebywa 373 na obszarze większej posiadłości. Pod względem wyznania: 1589 rzymsko-katolików, 7 ewangelików, 22 izraelitów. Kościół drewniany wybudował Stanisław Czerny w 1634 r. i uposażył dwoma łanami roli. Odtąd miewała wieś kapelanów, zależnych od proboszczów w Porębie Spytkowskiej, aż dopiero w 1875 roku Jan Goetz wraz z włościanami uposażył uposażył dostatecznie kapelanię i uzyskał wyłączenie jej od parafii porębskiej. Kapelania należy do dyecezji tarnowskiej, dekanatu brzeskiego. Podług Siarczyńskiego (Rps.biblioteka Ossolińskich, ur. 1826) dziedziczyli tę wieś Czarnoccy, Stadniccy, Dwerniccy i Spławscy. Szacunek rządowy w pierwszej ćwierci bieżącego roku wynosił 89000 zł. w. a. Okocim graniczy na północy z Brzeskiem, na południu z Uszwią, na wschód z Jadownikami Podgórnemi, a na zachód z Porębą Spytkowską.
Zbudowany w latach 1884-1885 z fundacji Jana Gotz Okocimskiego, wgł. projektu architekta Maxa Schwedy. Konsekrowany przez bp. Łobosa 27 VII 1891 r. Budowla neogotycka z kamienia, kryta blachą. Kościół jednonawowy z parą kaplic po bokach. Od frontu kwadratowa wieża, a wniej portal ujęty sześcioma kolumnami. Wnętrze nakryte sklepieniem krzyżowo - żebrowym, o żebrach spływających na służki posiadające kapitele romańsko - gotyckie, Chór muuzyczny wsparty na kolumnach o analogicznych detalach co pozostałe elementy wnętrza. Na zewnątrz kościół oszkarpowany, nad szczytami kaplic kamienne kwiaty. Wieża zwieńczona ośmioboczną iglicą. Dachy korpusu siodłowe. Na skrzyżowaniu nawy głównej i kaplic wieżyczka na sygnaturkę.Cztery ołtarze neogotyckie w większości wykonane w parcowni Seyfrieda w Wiedniu. Ambona wsparta na jednej kolumnie w całości, wykonana w warsztacie mistrza Seyfrieda. Trzy dzwony o pieknym , donośnym głosie odlane w Bachum. Najważniejszą pracą konserwacyjną było pokrycie kościoła blachą w 1979 r. 22 VI 1980 ks. bp. Piotr Bednarczyk konsekrował nowy ołtarz, przy którym po raz pierwszy odprawiono mszę św. twarzą do ludu. W stuletnią rocznicę wybudowania kościoła parafianie Okocimia w latach 1984-85 ufundowali i wybudowali ogrodzenie kościoła. W 2000 r. wewnątrz kościoła ułożono posadzkę z marmuru i granitu.
Początki szkolnictwa w tej miejscowości wiążą się z prywatną inicjatywą Mateusza Nowaka, który sprowadził do wsi nauczyciela Gabriela Sikorskiego z Czchowa, aby uczył jego dzieci. Inni mieszkańcy również zaczęli posyłać swoje dzieci do domu Nowaka na naukę i w ten sposób powstała prywatna pierwsza szkoła w Okocimiu. Na poczatku lat 60 - tych XIX w. właściciel dóbr okocimskich Jan I Goetz przekazał gmienie parcelę z budynkiem pod warunkiem, że będzie on wykorzystany jako szkoła. I tak powstała szkoła trywialna. Rozbudowana następnie w 1870 r., rok później przeszła pod zarząd Rady Szkolnej Krajowej zmieniając nazwę na "szkołę ludową". W tym czasie nadal w szkole uczył Gabriel Sikorski. Pięć lat później zatrudniono jeszcze dwóch nauczycieli i zmieniono szkołę na dwuklasową. Z roku na rok przybywało dzieci i po pewnym czasie nauka odbywała się w wynajętych na wsi izbach. W 1895 r. z polecenia Jana II goetza wybudowano, murowany jednopiętrowy budynek nowej szkoły. Fundator chciał tym samym uczcić obchody 50 -cio lecia powstania browaru. Autorem projektu szkoły był Teodor Talowski. W 1913 r. Rada Szkolna Krajowa przekształciła placówkę w szkołę czteroklasową, a w 1924 w szkołę siedmioklasową. W 1934 r. patronem szkoły został Jan II Goetz Okocimski. Dwa lata później podjęto decyzję o budowie drugiego piętra. W czasie II wojny światowej szkoła była siedzibą sztabu gminnego Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej, później szkołę przejęły wojska niemieckie. Nie mniej jednak nauka podczas okupacji odbywała się w wynajętych salach. Po wojnie odrestaurowano budynek i w 1956 r. nadano szkole imię wieszcza Adama Mickiewicza. Po przemianach politycznych w 1995 r. podczas uroczystości jubileuszu 100 lecia szkoły, przywrócono imię pierwszego patrona Jana II Goetza Okocimskiego.
