Izabelin - wieś na Białorusi w rejonie wołkowyskim obwodu grodzieńskiego. Została założona przez podskarbiego wielkiego litewskiego Jana Jerzego Flemminga i nazwana na cześć jego córki Izabeli Czartoryskiej z Flemmingów (żony Adama). W XIX wieku znajdowała się tutaj siedziba parafii ewangelicko-reformowanej. Kościół,przed wojną ewangelicki,wykorzystywany przez Niemców,po wojnie przejęli go katolicy. Od 1780 do 1858 roku miało miejsce 11 synodów Jednoty Litewskiej. Podczas wojny Napoleona z Rosją w 1812 roku miasteczko pełniło funkcję siedziby powiatu, na miejscu zniszczonego Wołkowyska. W latach 1921-39 należało do II Rzeczypospolitej jako wieś siedziba wiejskiej gminy Izabelin w powiecie wołkowyskim województwa białostockiego, było jednocześnie siedzibą filiału wileńskiej parafii ewangelicko-reformowanej.