Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Hermaniszki, pow. oszmiański (1)
14.11.2009 17:54
Hermaniszki - Hermaniszki
Hermaniszki - dwór - Hermaniszki - dwór
Hermaniszki nad rz. Żyżmą, o 49 w. od Oszmiany. Kościół z r. 1686..
Źródło: E. Maliszewski Przewodnik po Gubernii Wileńskiej
Hermaniszki, miasteczkoko, pow. oszmiański, nad rz. Zyżmą, w 3 okr. adm., o 49 w. w kierunku płd.-zach. od Oszmiany, o 4 w. i od Woronowa, posiada drew. paraf, kościół katolicki pod wezw św. Trójcy, fundowany roku 1686 przez biskupa wileńskiego Brzostowskiego, liczy 155 mk. Par. H. klasy 5-ej dek. lidzkiego ma 2540 wiernych. H należą do barona Leforta. R, 1866 H. miały 182 mk. Okrąg wiejski H. w gm. Siedliszczę, liczy w swym obrębie m-ko: Hermaniszki; wsie: Porubiszki, Markowszczyzna, Romaszkańce, Nowosiady, Dziejnowo, Tasumańee, Barkszany, Łoszaki, i Miluńce; zaśc.: Wołodkiszki, Markowszczyzna, Nowosiady, Petrymany,
[SGKP]
Hermaniszki - dwór - Hermaniszki - dwór
Hermaniszki nad rz. Żyżmą, o 49 w. od Oszmiany. Kościół z r. 1686..
Źródło: E. Maliszewski Przewodnik po Gubernii Wileńskiej
Hermaniszki, miasteczkoko, pow. oszmiański, nad rz. Zyżmą, w 3 okr. adm., o 49 w. w kierunku płd.-zach. od Oszmiany, o 4 w. i od Woronowa, posiada drew. paraf, kościół katolicki pod wezw św. Trójcy, fundowany roku 1686 przez biskupa wileńskiego Brzostowskiego, liczy 155 mk. Par. H. klasy 5-ej dek. lidzkiego ma 2540 wiernych. H należą do barona Leforta. R, 1866 H. miały 182 mk. Okrąg wiejski H. w gm. Siedliszczę, liczy w swym obrębie m-ko: Hermaniszki; wsie: Porubiszki, Markowszczyzna, Romaszkańce, Nowosiady, Dziejnowo, Tasumańee, Barkszany, Łoszaki, i Miluńce; zaśc.: Wołodkiszki, Markowszczyzna, Nowosiady, Petrymany,
[SGKP]
Odpowiedzi (1)
26.04.2013 09:07
Hermaniszki (Германішкі) – parafia p.w. Trójcy Przenajświętszej
(miejscowość w pow. oszmiańskim, nad rzeką Żyźmą )
W diecezji wileńskiej – 1559-1660 r.
1559-1600 – diecezja wileńska
1559 – fundacja pierwszej świątyni
1600-1660 – diecezja wileńska (do „Potopu”)
1653 – podymne z plebani naliczany od 38 domów, podlegało to proboszczowi wileńskiemu.
Ok. 1655 – zniszczenia ?
Ok. 1660 - odbudowa
W diecezji wileńskiej – 1660-1795 r.
1660-1670 – diecezja wileńska
1669 – parafia w dekanacie raduńskim (synod Sapiehy)
1673-1674 – ks. Tomasz DYGAN (p)
1673 – podymne z plebani naliczany od 1 domu.
1674 – wizytator zapisał: świątynia była to „szopa słomą kryta”.
1680-1740 – diecezja wileńska
1686 – budowa drewnianego kościoła z fundacji bp. Brzostowskiego
Po 1709 – zarazy i epidemie zmieniają liczebność parafii i stan gospodarczy ludności co powoduje jej zubożenie.
1743-1744 - ks. Jan SZYMONOWICZ (c)
1744 – parafia w dekanacie raduńskim, filialny kościół w miejscowości Błoto (Weranów). Na terenie parafii znajdowały się miejscowości: Hermaniszki, Romaszkance, Porubiszki, Woycieszany, Doynowa, Ogrodniki, Szymkowszczyzna, Polipnica, Kondraciszki, Bogatkowszczyzna, Pożyżmie Nobilium, Doynowka, Abramowszczyzna, Pieciuny, Kuchareycie, Sobolewsczyzna, Duciszki, Ziazie, Kołodzieżyki, Łoszaki, Kowalewszczyzna, Jundziliszki, Bartoszuny, Tusomance, Dowkszany, Błażańce, Milunce.
1769-1791 – ks. Andrzej KAMIŃSKI (p)
1777 – w szkole parafialnej uczy się 13 dzieci.
1781 – parafia w dekanacie raduńskim, liczy 1.502 kat. , w szkole uczy się 13 dzieci.
1784 – parafia Hermaniszki w powiecie lidzkim i dekanacie raduńskim.
1792-1795 – diecezja wileńska
1794 – włączenie do Rosji
W diecezji wileńskiej – 1795-1832 r.
1795-1812 – diecezja wileńska
1795-1798 – w diecezji inflanckiej
1812 – zniszczenia ?
1813-1818 – ks. BAWŻYŃSKI (p)
Odbudowa religijna i gospodarcza
1823-1826 – o. Augustyn PRONIEWICZ OP (a)
1830-1832 – ks. Ludwik KIEROWICZ (c)
1831 – parafia Hermaniszki w dekanacie wiszniewskim.
1832 – represje popowstaniowe
W diecezji wileńskiej – 1832-1870 r.
1835-1836 – ks. Stanisław PODHAJSKI (p)
1842 – uposażeniem plebani m.in. 18 włók ziemi.
1840-1847 – diecezja wileńska
1843 – zabranie majątków kościelnych na skarb państwa rosyjskiego
1848-1870 – ks. Jan ANDRZEJEWSKI (a)
1853 – na terenie parafii znajdowały się miejscowości: Hermaniszki, Polipnica, Kondraciszki, Kołodzieżyszki, Frannapół, Tusomańce, Miluńce, Lingi, Siedlisko, Peregańce, Zjazie, Łoszaki, Porubiszki, Romaszkańce, Nowosiady, Daukszańce, Dejnowo, Pożyżma, Abrainowszczyzna.
1859 – parafia w dekanacie lidzkim, liczy 1.666 kat.
1860 – parafia liczy: 1.776 kat. (M = 979, K = 797)
1863 – parafia liczy: 1.827 kat.
1865 – represje popowstaniowe, m.in. podatki na budowę cerkwi prawosławnych.
1867 – parafia liczy 1.824 kat.
1870 – parafia liczy 1.864 kat.
W diecezji wileńskiej – 1870-1905 r.
1871-1878 – ks. Kazimierz BIRONT (p),
1872 - parafia Giermaniszki w dekanacie lidzkim, 2.007 kat. ,
1875 – parafia liczy 2.142 kat. ,
1877 – parafia liczy 2.374 kat.
1880-1883 –ks. Michał KOWALEWSKI
1881 – parafia liczy 2.500 kat.
1884 - vacat
1884 – parafia liczy 2.520 kat.
ok. 1885 – parafia liczy 2.540 kat.
1885-1887 – ks. Antoni DOWNAROWSKI
1886 – początek budowy obecnej murowanej świątyni.
1889-1893 – ks. Mateusz JÓZEFOWICZ (p)
1889 – parafia liczy 2.517 kat.
1892 – parafia Giermaniszki w dekanacie lidzkim, liczy 2.690 kat.
1895-1899 – ks. Sylwester ŁUSZYŃSKI
1900-1902 – ks. Adolf MATKIEWICZ
1904 – ks. Mieczysław TONAJEWSKI (p)
1905 – vacat
1905 - parafia liczy 3.924 kat.
W diecezji wileńskiej – 1905-1925 r.
1905-1907 – ks. Piotr CZELKIS (p)
1906 – parafia liczy 3.885 kat. ,
1907 – parafia liczy 3.890 kat.
1907-1911 – ks. Otto SIDOROWICZ (p)
1909 – parafia liczy 3.385 kat. ,
1910 – parafia liczy 3.205 kat.
1909 – poświęcenie świątyni
1911-1922 – ks. Mateusz SZYDAGIS (p)
1912 – parafia w dekanacie lidzkim liczy 3.225 kat. ,
1914 – parafia liczy 3.395 kat. ,
1916 – parafia liczy 3.396 kat. ,
1920 – parafia liczy 3.396 kat.
1922-1925x – ks. Czesław ROMANOWSKI (p)
1925 – parafia liczy 3.150 kat.
Ok. 1925 – nadbudowanie dzwonnicy
W diecezji wileńskiej – 1925-1939 r.
1925-1936 – ks. Czesław ROMANOWSKI
1928 – parafia w dekanacie bieniakoński, liczy 3.247 kat. ,
1933 – parafia liczy 3.489 kat. ,
1934 – parafia liczy 3.559 kat.
1935 – w kościele 3 ołtarze (główny – SS. Trójcy, boczne: św. Anny i św. Antoniego), zakrystia dobrze utrzymana: 6 kielichów (2 zniszczone), 1 monstrancja, 2 relikwiarze, 15 ornatów (7 – białe, 3 – czerwone, 1 – fioletowy, 2 – zielone, 2 – czarne).
1936 - na terenie parafii 8 szkół (Hermaniszki – 50 dzieci, Potylna – 64, Dajnowo – 80, Paruciszki – 83, Romaszncin – 61, Turomancz – 95, Pingnie – 89, Polifonica – 64).
1936-1939- ks. Bolesław HERMANOWICZ (p),
Wspomagał: 1935-1938 – ks. Wiktor Judycki (kat),
1936 – parafia w dekanacie bieniakońskim, liczy 3.704 kat. ,
1936 – (20.V) wizytacja biskupia, abp R. Jałbrzykowski bierzmował 207 osób; majątek parafii wynosił ok. 35 ha ziemi (21,7 ha ziemi, 3,7 ha las, 9,5 łąki, ½ ha ogród); z zapisów biskupa wynikało: „kościół zewnątrz świeżo odmalowany – w dobrym stanie (...) Dom plebanijny dobrze utrzymany. Zabudowania gospodarcze potrzebują drobnych reperacji”.
1938 – parafia liczy 3.852 kat.
1939 – ks. Aleksander PIEŚLAK ,
1939 – parafia liczy 3.852 kat.
W diecezji wileńskiej – 1939-1989 r.
1939-1944 – ks. Gedymin PILECKI (p),
Współpracował: 1943 – ks. Bolesław Hermanowicz (?)
1939 – represje sowieckie i ateizacja życia społecznego.
1940 – deportacje w głąb ZSRR
1941 – proboszcz prowadzi pracę konspiracyjna w szeregach AK
1942 – powstanie tajnej drukarni na terenie parafii
1944-1957 – w archidiecezji wileńskiej
1944 – ponowne wprowadzanie przepisów bezbożnych i aresztowania w rodzinach związanych z AK
1945 – expatriacje rodzin polskich do PRL
1957 – ks. Antoni BAŃKOWSKI
1965 – zamknięcie świątyni
Czas odrodzenia – 1989-1991 r.
1989-1991 – w diecezji mińskiej
1990 -starania o odzyskanie świątyni
W diecezji grodzieńskiej – 1991-2012 r.
1991-1998 – w diecezji grodzieńskiej
1997 - zwrot kościoła wiernym.
1999-2010 - ks. Andrzej WITEK (SAC) ,
Wspomagali: ok. 2000 - ks. Wacław Sutkowski SAC, 2006-2008 – ks. Aleksander Stawiecki SAC (w).
2000 – (17.06) poświęcenie świątyni przez bp. A. Dziemianko
2006 – Msze św. w niedziele o godz. 12.00 i 18.00, w zwykłe dni o godz. 10.00 lub 18.00
2013 - parafie prowadzą XX. Pallotyni.
(miejscowość w pow. oszmiańskim, nad rzeką Żyźmą )
W diecezji wileńskiej – 1559-1660 r.
1559-1600 – diecezja wileńska
1559 – fundacja pierwszej świątyni
1600-1660 – diecezja wileńska (do „Potopu”)
1653 – podymne z plebani naliczany od 38 domów, podlegało to proboszczowi wileńskiemu.
Ok. 1655 – zniszczenia ?
Ok. 1660 - odbudowa
W diecezji wileńskiej – 1660-1795 r.
1660-1670 – diecezja wileńska
1669 – parafia w dekanacie raduńskim (synod Sapiehy)
1673-1674 – ks. Tomasz DYGAN (p)
1673 – podymne z plebani naliczany od 1 domu.
1674 – wizytator zapisał: świątynia była to „szopa słomą kryta”.
1680-1740 – diecezja wileńska
1686 – budowa drewnianego kościoła z fundacji bp. Brzostowskiego
Po 1709 – zarazy i epidemie zmieniają liczebność parafii i stan gospodarczy ludności co powoduje jej zubożenie.
1743-1744 - ks. Jan SZYMONOWICZ (c)
1744 – parafia w dekanacie raduńskim, filialny kościół w miejscowości Błoto (Weranów). Na terenie parafii znajdowały się miejscowości: Hermaniszki, Romaszkance, Porubiszki, Woycieszany, Doynowa, Ogrodniki, Szymkowszczyzna, Polipnica, Kondraciszki, Bogatkowszczyzna, Pożyżmie Nobilium, Doynowka, Abramowszczyzna, Pieciuny, Kuchareycie, Sobolewsczyzna, Duciszki, Ziazie, Kołodzieżyki, Łoszaki, Kowalewszczyzna, Jundziliszki, Bartoszuny, Tusomance, Dowkszany, Błażańce, Milunce.
1769-1791 – ks. Andrzej KAMIŃSKI (p)
1777 – w szkole parafialnej uczy się 13 dzieci.
1781 – parafia w dekanacie raduńskim, liczy 1.502 kat. , w szkole uczy się 13 dzieci.
1784 – parafia Hermaniszki w powiecie lidzkim i dekanacie raduńskim.
1792-1795 – diecezja wileńska
1794 – włączenie do Rosji
W diecezji wileńskiej – 1795-1832 r.
1795-1812 – diecezja wileńska
1795-1798 – w diecezji inflanckiej
1812 – zniszczenia ?
1813-1818 – ks. BAWŻYŃSKI (p)
Odbudowa religijna i gospodarcza
1823-1826 – o. Augustyn PRONIEWICZ OP (a)
1830-1832 – ks. Ludwik KIEROWICZ (c)
1831 – parafia Hermaniszki w dekanacie wiszniewskim.
1832 – represje popowstaniowe
W diecezji wileńskiej – 1832-1870 r.
1835-1836 – ks. Stanisław PODHAJSKI (p)
1842 – uposażeniem plebani m.in. 18 włók ziemi.
1840-1847 – diecezja wileńska
1843 – zabranie majątków kościelnych na skarb państwa rosyjskiego
1848-1870 – ks. Jan ANDRZEJEWSKI (a)
1853 – na terenie parafii znajdowały się miejscowości: Hermaniszki, Polipnica, Kondraciszki, Kołodzieżyszki, Frannapół, Tusomańce, Miluńce, Lingi, Siedlisko, Peregańce, Zjazie, Łoszaki, Porubiszki, Romaszkańce, Nowosiady, Daukszańce, Dejnowo, Pożyżma, Abrainowszczyzna.
1859 – parafia w dekanacie lidzkim, liczy 1.666 kat.
1860 – parafia liczy: 1.776 kat. (M = 979, K = 797)
1863 – parafia liczy: 1.827 kat.
1865 – represje popowstaniowe, m.in. podatki na budowę cerkwi prawosławnych.
1867 – parafia liczy 1.824 kat.
1870 – parafia liczy 1.864 kat.
W diecezji wileńskiej – 1870-1905 r.
1871-1878 – ks. Kazimierz BIRONT (p),
1872 - parafia Giermaniszki w dekanacie lidzkim, 2.007 kat. ,
1875 – parafia liczy 2.142 kat. ,
1877 – parafia liczy 2.374 kat.
1880-1883 –ks. Michał KOWALEWSKI
1881 – parafia liczy 2.500 kat.
1884 - vacat
1884 – parafia liczy 2.520 kat.
ok. 1885 – parafia liczy 2.540 kat.
1885-1887 – ks. Antoni DOWNAROWSKI
1886 – początek budowy obecnej murowanej świątyni.
1889-1893 – ks. Mateusz JÓZEFOWICZ (p)
1889 – parafia liczy 2.517 kat.
1892 – parafia Giermaniszki w dekanacie lidzkim, liczy 2.690 kat.
1895-1899 – ks. Sylwester ŁUSZYŃSKI
1900-1902 – ks. Adolf MATKIEWICZ
1904 – ks. Mieczysław TONAJEWSKI (p)
1905 – vacat
1905 - parafia liczy 3.924 kat.
W diecezji wileńskiej – 1905-1925 r.
1905-1907 – ks. Piotr CZELKIS (p)
1906 – parafia liczy 3.885 kat. ,
1907 – parafia liczy 3.890 kat.
1907-1911 – ks. Otto SIDOROWICZ (p)
1909 – parafia liczy 3.385 kat. ,
1910 – parafia liczy 3.205 kat.
1909 – poświęcenie świątyni
1911-1922 – ks. Mateusz SZYDAGIS (p)
1912 – parafia w dekanacie lidzkim liczy 3.225 kat. ,
1914 – parafia liczy 3.395 kat. ,
1916 – parafia liczy 3.396 kat. ,
1920 – parafia liczy 3.396 kat.
1922-1925x – ks. Czesław ROMANOWSKI (p)
1925 – parafia liczy 3.150 kat.
Ok. 1925 – nadbudowanie dzwonnicy
W diecezji wileńskiej – 1925-1939 r.
1925-1936 – ks. Czesław ROMANOWSKI
1928 – parafia w dekanacie bieniakoński, liczy 3.247 kat. ,
1933 – parafia liczy 3.489 kat. ,
1934 – parafia liczy 3.559 kat.
1935 – w kościele 3 ołtarze (główny – SS. Trójcy, boczne: św. Anny i św. Antoniego), zakrystia dobrze utrzymana: 6 kielichów (2 zniszczone), 1 monstrancja, 2 relikwiarze, 15 ornatów (7 – białe, 3 – czerwone, 1 – fioletowy, 2 – zielone, 2 – czarne).
1936 - na terenie parafii 8 szkół (Hermaniszki – 50 dzieci, Potylna – 64, Dajnowo – 80, Paruciszki – 83, Romaszncin – 61, Turomancz – 95, Pingnie – 89, Polifonica – 64).
1936-1939- ks. Bolesław HERMANOWICZ (p),
Wspomagał: 1935-1938 – ks. Wiktor Judycki (kat),
1936 – parafia w dekanacie bieniakońskim, liczy 3.704 kat. ,
1936 – (20.V) wizytacja biskupia, abp R. Jałbrzykowski bierzmował 207 osób; majątek parafii wynosił ok. 35 ha ziemi (21,7 ha ziemi, 3,7 ha las, 9,5 łąki, ½ ha ogród); z zapisów biskupa wynikało: „kościół zewnątrz świeżo odmalowany – w dobrym stanie (...) Dom plebanijny dobrze utrzymany. Zabudowania gospodarcze potrzebują drobnych reperacji”.
1938 – parafia liczy 3.852 kat.
1939 – ks. Aleksander PIEŚLAK ,
1939 – parafia liczy 3.852 kat.
W diecezji wileńskiej – 1939-1989 r.
1939-1944 – ks. Gedymin PILECKI (p),
Współpracował: 1943 – ks. Bolesław Hermanowicz (?)
1939 – represje sowieckie i ateizacja życia społecznego.
1940 – deportacje w głąb ZSRR
1941 – proboszcz prowadzi pracę konspiracyjna w szeregach AK
1942 – powstanie tajnej drukarni na terenie parafii
1944-1957 – w archidiecezji wileńskiej
1944 – ponowne wprowadzanie przepisów bezbożnych i aresztowania w rodzinach związanych z AK
1945 – expatriacje rodzin polskich do PRL
1957 – ks. Antoni BAŃKOWSKI
1965 – zamknięcie świątyni
Czas odrodzenia – 1989-1991 r.
1989-1991 – w diecezji mińskiej
1990 -starania o odzyskanie świątyni
W diecezji grodzieńskiej – 1991-2012 r.
1991-1998 – w diecezji grodzieńskiej
1997 - zwrot kościoła wiernym.
1999-2010 - ks. Andrzej WITEK (SAC) ,
Wspomagali: ok. 2000 - ks. Wacław Sutkowski SAC, 2006-2008 – ks. Aleksander Stawiecki SAC (w).
2000 – (17.06) poświęcenie świątyni przez bp. A. Dziemianko
2006 – Msze św. w niedziele o godz. 12.00 i 18.00, w zwykłe dni o godz. 10.00 lub 18.00
2013 - parafie prowadzą XX. Pallotyni.