Honorata Borzęcka - ur. 11.01.1775 - zm. 25.06.1858 roku we Lwowie, najmłodsza córka Aleksandra Borzęckiego - wielkiego podstolego koronnego b. RP i Anny z Ankwiczów; siostra Ludwiki Młockiej i Marianny Potockiej oraz Piotra Pawła Borzęckiego; nigdy nie wyszła za mąż; właścicielka rozległych dóbr ziemskich (m.in. Kupcze w pow. złoczowskim) i pałacu we Lwowie, kanoniczka honorowa Dam w Bernie, filantropka m.in. fundatorka szpitaliku dla ubogich dzieci p.w. św. Zofii; współzałożycielka z Kalikstem Orłowskim zakładu wychowawczo-opiekuńczego dla chłopców pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy. Cały swój majątek zapisała swojemu siostrzeńcowi Alfredowi Młockiemu. U p. Borzęckiej mieszkały przez pewien czas siostry Sacre Coeur, zanim nie otrzymały własnego budynku przy pl. św. Jura, jej fundacji jest ambona z lanego żelaza, którą w roku 1844 z Blańska na Morawach sprowadziła dla kościoła jezuitów.
Zmarła w wieku 84 lat. Pogrzeb odprawił 27. czerwca ks. Andrzej Ostrawski, prepozyt, infułat kapituły metropolitalnej lwowskiej. Została pochowana we Lwowie na cmentarzu Łyczakowskim. Pomnik nagrobny utrzymany w stylu neogotyckim wykonał rzeźbiarz Cyprian Godebski. Genealogia Borzęckich
Bibliografia
Rocznik Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie - t. 52 par. za: CDIAL lwow.blox.pl