Gusztynek z Iwankowem - wieś leżąca nad Zbruczem, oddalona od Skały o około 3 km. Przez wieś przepływa potok wypływający z Iwanówki, który wpada do Zbrucza na południe od Gusztynek. Wieś położona jest w bardzo urodzajnej ziemi Podola, w której warstwa próchnicy sięgała półtora metra. Polacy stanowili zaledwie 15% ludności wsi. 8% stanowili Żydzi.
Gusztynek należał do tzw. ordynacji skalskiej hr. Gołuchowskiego. Z Gusztynkiem łączyła się wieś Iwanków. Tu rozpoczynał się duży las ciągnący się długim pasmem w kierunku południowo-zachodnim, zwany Lasem Cygańskim. Obie wsie rozłożone w dolinie potoku posiadały dobre gleby podolskie, a specjalizowały się w uprawie tytoniu.
Najwyższe wzniesienie ma tutaj 301 m n.p.m. na południowo-wschodniej stronie w pobliżu samej granicy, wznosi się inne wzgórze noszące nazwę Muszkatowieciej Góry (296 m n.p.m). Ludność Iwankowca, podobnie jak wiele innych była mieszana tj. część mieszkańców była Polakami, część Rusinami. Do czasów II wojny światowej obie nacje żyły zgodnie.
Brak danych o losach mieszkańców w czasach wojny. Na wojnie zginął: Kociubiński Jan s. stanisława, ur. 1922 w Iwankowie, kpr., zmarł 22.IX.1944 r. w szpitalu nr 1.