W listopadzie 1939 r. hitlerowcy założyli tam więzienie - obóz. Katowania ta należała do najcięższych. W okresie okupacji przeszło przez nią ponad 50.000 więźniów: przeważnie byli to Polacy, ale w Radogoszczu znajdowali się także niemieccy antyfaszyści, Rosjanie, Żydzi, Czesi. W dziejach tego obozu zdarzyła się tylko jedna udana ucieczka, około 100 osób w ciągu 5 lat uzyskało z różnorakich przyczyn zwolnienia, natomiast ponad 30.000 osób poniosło śmierć w murach obozu, a kilkaset wywieziono do lasów lućmierskich i tam rozstrzelano. Niewielka liczba została odesłana do innych obozów koncentracyjnych na terenie Rzeszy.
Więźniowie Radogoszcza ginęli nie tylko od kul esesmańskich, dziesiątkowały ich także epidemie. Do chorych nie dopuszczano lekarzy. Komendant obozu Walter Pelzhausen wydał rozkaz rozstrzeliwania więźniów wykazujących jakiekolwiek objawy choroby. Niemal w przeddzień wyzwolenia Łodzi przez Armię Czerwoną, w styczniu 1945 r. Pelzhausen wydał rozkaz podpalenia budynków więzienia - obozu. W płomieniach zginęło wtedy około 2000 więźniów. Był to ostatni akt hitlerowskiej zbrodni popełnianej przez wiele lat za murami Radogoszcza.
Bibliografia
Lewicki St, Radogoszcz, Warszawa 1971.
Proszę o uzupełnianie wiadomości o tym straszliwym miejscu kaźni, a przede wszystkim o tworzenie listy więźniów i pomordowanych w tym więzieniu - obozie.