[blok]Sołtan v. Sołtanowicz. Żyjący w połowie XV w. niejaki Aleksander miał dwóch synów: Andreja i Sołtana.
Andrej Aleksandrowicz, podskarbi król., i brat jego, Sołtan, wymienieni są jako świadkowie w 1486 r. na zapisie kniahini Zubrewickiej i siostry jej, kniahini, dla soboru wileńskiego (Arch.Zbor.Dok.VI)
Andrej Aleksandrowicz był w latach 1492-1945 podskarbim ziemskim. Syn jego, Iwan Andrejewicz, w 1502 r. dworzanin Aleksandra Jag., w 1507 r. podskarbi dworny, był w latach 1507- 1508 namiestnikiem mejszagolskim i dubińskim, a od 1509 r. do śmierci namiestnikiem wielońskim. Ożenił się z kniażną Bohdaną Fedorówną Czetwertyńską , która mu 1524 r. zapisała części Czetwertni, Łukomi i Wyszkowie (ML15). W 1538 r. nadał swój herb Wręby nobilitowanemu Stanisławowi Mikuliczowi (MK 56 F. 106). Umarł w 1554 r., zeznając w tymże roku testament, w którym zapisał bratankowi swemu, Iwanowi Aleksandrowiczowi Sołtanowi, i synowi jego, a swemu wnukowi, Dymitrowi, dwór w Wilnie: żonie swej, Bohdanie Czetwertyńskiej, oddał w dożywocie dobra Paporty, inne zaś dobra, jako to Poczepow, zapisał potomkom sióstr swoich (Arch. Zbor. Dok.VI). W testamencie tym nazywa on Bogusza Jurewicza bratem, a synów jego: Iwana i Grzegorza Boguszewiczów , bratankami. Bratankiem nazywa również Ostafa Wołowicza.
Sołtan Aleksandrowicz otrzymał w 1475 r. od Kazimierza Jag. beczkę miodu z dóbr trockich (ML 4). W latach 1483-1490 był marszałkiem król. I namiestnikiem Słonimskim, a w latach 1486-1487 namiestnikiem nowogrodzkim. Sołtan pozostawił czterech synów: Michajła, Josifa, Aleksandra, i Hrynka.
Wyrok króla Zygmunta, wydany w 1516 r. w sprawie Josifa Sołtanowicza, metropolity kijowskiego, z kanonikami kościoła S. Stanisława w Wilnie o ludzi z Haniewic, poucza nas, że Michajło Sołtanowicz, starszy brat metropolity Josifa, nabył tych ludzi w Haniewicach od kniazia Semena Czartoryskiego, że po śmierci Michajła przysądził ich Aleksander Jag.2metropolicie, i że Michajło Sołtanowicz pozostawił jedynie córkę, która w tymże 1516 roku była jeszcze nieletnią (AIZIR, i).
Josif Sołtanowicz, 1496 r. Włodyka smoleński, został w 1499 r. metropolitą kijowskim, pozostając nadal i włodyką smoleńskim, którym jest jeszcze w 1509 r. Umarł 1521 r. (ml 12)
Hrynko Sołtanowicz otrzymał od Aleksandra Jag. wieś pod Łohojskiem, nadanie to potwierdził król Zygmunt w 1538 r. zięciowi jego, Juchnie Wańkowiczowi, ożenionemu z jego córką N. (ML 30).
Aleksander Sołtanowicz, w 1515 r. marszałek król., procesował się z Chreptowiczową o skarby, pozostałe po ojcu jego Sołtanie, które zatrzymał mąż Chreptowiczowej, marszałek, jako jego opiekun (ML 10). Marszałkiem król. Był Aleksander w latach 1515-1541. Ze sprawy o dobra Bujnice, prowadzonej w 1520 r. (? indykcja 8) między Iwaszkiewiczem a kniaziem Kroszyńskim, wiadomo nam, że Aleksander Sołtanowicz, poślubił kniżnę bubnicką (ML 43).
Iwan Aleksandrowicz Sołtanowicz miał w 1549 r. sprawę z Odyńcową (ML 65). W tym roku był diakiem (pisarzem) Hornostaja, marszałka dworu (ML 66). W 1566 R. otrzymał starostwo ostryńskie. Był i marszałkiem król. Lecz data, w której piastował te urząd, niewiadoma.
Miał dwie żony, z których pierwsza nieznana, a drugą była kniażna Maryna Wasilewna Sołomerecka.
Iwan pozostawił sześciu synów, z których Dymitr, wspominany w testamencie Iwana Andrejewicza z 1554 r., i Łukasz Iwanowicz Sułtan, ożeniony z Dorotą Micucianką,
wzmiankowany w rozgraniczeniu dóbr Dobrzynia z 1599 r.(Akta T. VI), musieli pochodzić z pierwszej żony, gdyż w sprawie, dotyczącej wykonania zapisu Iwana Andrejewicza, podskarbiego, na cerkiew soborną w Wilnie, wystosował Stefan Batory w 1579 r. list do Maryny Wasilewny, kniaźny Sołomereckiej Iwanowej Sołtanowej, marszałkowej i starościny ostryńskiej, i synów jej: Dawida, Jarosława, Iwana i Aleksandra (Arch. Zbor. Dok. VI).
Jarosław Sułtan, starosta ostryński, zeznał wraz żoną Maryą zapis na cerkiew Wołczyńską w 1586 r. (Akta T. III). Tenże Jarosław Iwanowicz Sołtan, ziemianin brzeski, potwierdził w 1604 roku synowi swemu, Hieronimowi, akt dokonanej przez siebie sprzedaży dóbr Klejników, oraz akt, którym tenże syn jego nabył wieś Murawce i cerkiew Ś. Semena od stryja swego Dawida (Akta T. II).
Zachowana orginala pisownia
POCZET RODÓW W WIELKIM KDIĘSTWIE LITEWSKIM
W XV I XVI WIEKU
UŁOŻYŁ I WYDAŁ
ADAM BONIECKI
WARSZAWA 1887 R.