Iskorość, mko nad Uszą, pow. owrucki, pierwotnie Korosten, gród niegdyś stołeczny narodu drewlańskiego, który zawojowany został 883 r. przez Olega, opiekuna Igora Rurykowicza. Na miejscu gdzie okopany był obóz Olega, blisko miasta, powstała wioska nosząca dotąd nazwę Szatryszcze: „szatr'', namiot. Igor dwukrotnie musiał walczyć z drewlanami; otoczony w powtórnej wojnie pod Korostenem, poległ 945 r. i zostawił kości swoje na obcej ziemi. Zgorzał Korosten, a z nim i wolność drewlan upadła. Dzieląc Włodzimierz państwo kijowskie 1000 r. między dwunastu synów, oddał Korosten Światosławowi, który zginął roku 1016. Odtąd żadnej już wzmianki o tym grodzie nie ma. w dziejach. Z kilkudziesięciu chat składające się miasteczko prywatną jest własnością; granitowe skały sterczące nad rzeką w ogrodzie, zachowały nazwisko wanien Olgi, na cmentarzu zaś znajduje się kilka mogił, na których dęby, nieme świadki starożytności, rosną. Zygmunt III obdarzył I. przywilejem 1589 n Czyt. Przeździeckiego „Podole, Wołyń, Ukraina"; Baliński „Staroź. Polska" i Wierbicki „Opis pow. owruckiego" w , Woł. Gub. Wiadom. 1854. KI. Przed.