Thullie Tadeusz (1741-1843)

[herb_lewa]prawdzicTadeusz Mikołaj syn Adama i Katarzyny, urodzony w Warszawie dnia 6 grudnia r. 1741. Tadeusz wspominał zawsze z wdzięcznością o swym ojczymie Antonim Dejmie, który go oddał najprzód do szkół Pijarów w Złoczowie, następnie do Akademii jezuickiej we Lwowie.
W dwudziestym roku życia wyszedłszy ze szkół, dostał się Tadeusz na dwór księcia Stanisława Lubomirskiego, podstolego koronnego i oddany został do pomocy sekretarzowi. Odbywał z księciem dalekie podróże za granicę. Po sześciu latach król Stanisław August powołał go na swego sekretarza w r. 1767, a w 1768 wyrobił mu na sejmie szlachectwo polskie i herb Prawdzic. Wszakże nie długo bawił Tadeusz na dworze królewskim, wkrótce powrócił do domu do Lwowa. Rząd austryacki dla znajomości niemieckiego języka mianował go kasyerem we Lwowie, ale urząd ten wkrótce złożył i nabył od Lanerego fabrykę pudru w spółce z. p. Głębocką, z domu Signiówną, z której córką Joanną się ożenił. Fabryka ta była na gruncie hr. Miera, wojewody pomorskiego, który osadzie tej nadał nazwę Lanerówka. Tam też zamieszkał Tadeusz lat 17, otrzymawszy od hr. Miera tę osadę i Wolicę Derewlańską w państwie buskiem w dożywocie, inne zaś wsie trzymał w dzierżawie.
Po śmierci pierwszej żony ożenił się Tadeusz z Rozalią Franchi, pasierbicą Andrzeja Signio, starosty siechowskiego, który jej w Grzędzie świetne wesele sprawił, poczem przeniósł się do Lwowa, otrzymawszy odpowiednie roczne wynagrodzenie od hr. Miera. Drugą żonę utracił w r. 1824. Ostatnich 50 lat życia mieszkał we Lwowie i tyleż lat prócz ostatniego służył codzień do pierwszych dwu mszy w kościele jezuickim, żył skromnie i pobożnie i prócz maligny, przebytej w 30 r. życia, nigdy nie chorował. Rok przed śmiercią przejechał go wóz, potłukł się, dostał ran na nodze, z których powstała gangrena. Umarł dnia 14 kwietnia r. 1843. „Przyjaciel Ludu” wychodzący w Lesznie w N. 15 z dnia 7 października 1843 podał jego życiorys wraz z portretem w stroju polskim. Chodził on w nim zawsze i rząd austryacki tolerował to wyjątkowo u niego. Nazwisko pierwotne Thuille zaczęto później pisać pisownią polską Thullie, jak świadczy urzędowy akt przez Tadeusza Thulliego podany do metryk koronnych w 1781 i później do tabuli galicyjskiej.
Z dwu żon pozostawił Tadeusz liczne potomstwo, z pierwszej żony Głębockiej miał czworo dzieci, Alojzego, Maksymiliana, Katarzynę i Maryannę, z drugiej Franchi ośmioro: Jgnacego, Wincentego, Ludwika, Piotra i Pawła, Ludwikę, Rozalię i Teresę.
"Dr Maksymilian Thullie Lwów, czerwiec 1903 roku"

Genealogia rodziny Thullie