Zamora Maria (ur. 1906 w Zaleszczykach), poetka, działaczka kulturalna, nauczycielka. Studiowała w Buczaczu w latach 1934–1937, przygotowując się do zawodu nauczycielskiego. Przed wybuchem wojny uczyła w Zamościu i Buczaczu. W czasie okupacji kontynuowała swoją pasję na Węgrzech, będąc pedagogiem i dyrektorką polskich instytucji edukacyjnych , a po zakończeniu wojny organizowała polskie szkolnictwo w Niemczech. Po przybyciu do Ameryki, w polonijnym Chicago (1951–1961) stała się spiritus movens ruchu sobotnich szkół języka i kultury polskiej dla nowej emigracji. Pisała przez lata wiersze i sztuki sceniczne publikując je we Francji, Anglii i w Stanach Zjednoczonych. Główne utwory: Kwiaty dla mamy (1991), Obrazki sceniczne (1969), Pastorałka (1969). Działaczka Komisji Oświatowej KPA, odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Żródła i materiały do dziejów emigracji polskiej po 1939 r