[blok]Wacław Sierakowski z Bogusławic, proboszcz krakowski, synowiec arcybiskupa lwowskiego, od Romana chorążego krakowskiego, urodzony z Sierakowskiej strażnikównej koronnej. (Krasicki przypisy do Niesieckiego tom VIII str. 367.) Mąż pobożny, uczony i pracowity. Tłumaczył żywota Świętych Pańskich, pisał o silniach matematyczną książkę, i wiele innych. Muzyki śpiewanej był wielkim promotorem. Król Stanisław PoniatowskiI powracając z Kaniowa, w przejeździe przez Kraków zaszczycił obecnością swoją dom jego, i był na wieczorze muzykalnym, czego pamięć została na marmurze w ścianie tego domu. Roku 1794 gdy nie miało wojsko ładunków, zajął na Zamek luźnych ludzi, a nauczywszy jak się robiły, dostawił naczelnikowi do obozu pod Bosutowem, wszelkiego gatunku. Był to człowiek prawdziwie miłosierny, dla ubóstwa założył aptekę, podupadłych wspierał, i dobre imię po sobie zostawił. Żył lat 66, w kapitule 42, umarł roku 1806, a nagrobek postawił mu brat Sebastian.