Wołowska Honorata (1875–1967), prezes Związku Polek w Ameryce i liderka Polonii. Przybyła z Torunia do Stanów Zjednoczonych w r. 1890, osiedlając się w Chicago, a następnie w Pensylwanii. Przygotowana do zawodu nauczycielki spędziła znaczną część życia ucząc polskich górników w tym regionie. Początkowo związała się z Sokolstwem, ale wraz z powstaniem Związku Kobiet stanęła na czele lokalnego wydziału tej organizacji. W okresie I wojny światowej pracowała przy rekrutacji do Armii Błękitnej oraz organizacji służby medycznej Szarych Samarytanek. Za tę służbę otrzymała od marszałka J. Piłsudskiego Krzyż Walecznych. W 1935 r. została wybrana prezeską ZPwA, by w 1939 organizować dla Polski szeroką pomoc charytatywną. Współzałożycielka KPA, była pierwszą wiceprezeską tej organizacji po r. 1944. Źródła i materiały do dziejów emigracji polskiej po 1939 r