Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Baranowski h.Jastrzębiec
19.04.2010 20:13
BARANOWSKI h. JASTRZĘBIEC. Senatorowie w rodzinie: Wojciech, podkanclerzy koronny, biskup przemyślski 1584—1590 r., biskup płocki 1590— 1606 r., kujawski 1606—1608 r., arcybiskup gnieźnieński, prymas 1608 r., um. 1615 r.; Maciej, kasztelan biechowski 1600 r.; Jędrzej, kasztelan ciechanowski, um. 1627 r.; Maciej, kasztelan Czechowski 1615 r.; Jan, kasztelan małogoski 1619 r., wojewoda sieradzki 1625 r., um. 1633 r.; Albrycht, kasztelan kamieński 1624 r.
Twórcą chwilowego znaczenia tej rodziny był Wojciech, syn Miko¬łaja i Zofii Gwiazdowskiej. Z domownika Jana Zamoyskiego, hetmana, ka¬nonik kujawski i kruszwicki, sekretarz królewski, kantor gnieźnieński 1580 roku, sekretarz wielki koronny 1581 r., podkanclerzy koronny, biskup przemyślski 1584 r., biskup płocki 1590 r., kujawski 1606 r., a arcybiskup gnieźnieński i prymas 1608 roku, niepospolitych zdolności i niezmordowany w pracy jego dziełem była Unia religijna brzeska, i jego radami kierowany Zy¬gmunt, groźnie wystąpił przeciwko rokoszanom Zabrzydowskiego; surowemi rozporządzeniami powściągał opuszczanie się duchowieństwa w służbie ko¬ścielnej, a nawet chciał je nakłonić do poświęcenia części dochodów na utrzymanie wojska; również śmiało karcił nadużycia magnatów, um. 1615r. Z jego braci: a) Andrzej, kasztelan ciechanowski, po którym z żony Doroty Bredro, synowie: Jan, starosta czorsztyński i przasnyski, podpisał elekcyę 1632 rr i Jędrzej, sekretarz królewski, kanonik gnieźnieński i krakowski, a w 1630 r. sekretarz wielki koronny, pracowity i zdolny, um. młodo 1631 roku; b) Maciej, kasztelan biechowski, ożeniony z Katarzyną Wojnowską, zostawił trzech synów, których szczególniej lubił stryj arcybiskup, z nich:
1) Maciej, kasztelan Czechowski 1615 r., całe życie tylko myśliwstwem zajęty;
2) Albrycht, ożeniony z N. Męcińską, poseł na sejm 1615 r., kasztelan kamieński 1624 r.; 3) Jan, z kasztelana małogoskiego wojewoda sieradzki, um. 1633 r., zostawiwszy z żony Maryanny Pieniążek, syna Stanisława, którego Niesiecki mianuje kasztelanem wizkim. Na synowcach arcybiskupa zgasła świetność tej rodziny; ostatni z niej N., dziedzic dóbr Szubina i Grocholina wr Wielkopolsce, miał umrzeć podług Ledebuhra w 1815 roku. Władysław, kanonik poznański 1744 r.
Są tego herbu wylegitymowani w gub. wołyńskiej: Jan, syn Stefana, Jan, Andrzej i Jakób, synowie Józefa i do 40 osób innych 1831, 1842 i 1846 roku.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Twórcą chwilowego znaczenia tej rodziny był Wojciech, syn Miko¬łaja i Zofii Gwiazdowskiej. Z domownika Jana Zamoyskiego, hetmana, ka¬nonik kujawski i kruszwicki, sekretarz królewski, kantor gnieźnieński 1580 roku, sekretarz wielki koronny 1581 r., podkanclerzy koronny, biskup przemyślski 1584 r., biskup płocki 1590 r., kujawski 1606 r., a arcybiskup gnieźnieński i prymas 1608 roku, niepospolitych zdolności i niezmordowany w pracy jego dziełem była Unia religijna brzeska, i jego radami kierowany Zy¬gmunt, groźnie wystąpił przeciwko rokoszanom Zabrzydowskiego; surowemi rozporządzeniami powściągał opuszczanie się duchowieństwa w służbie ko¬ścielnej, a nawet chciał je nakłonić do poświęcenia części dochodów na utrzymanie wojska; również śmiało karcił nadużycia magnatów, um. 1615r. Z jego braci: a) Andrzej, kasztelan ciechanowski, po którym z żony Doroty Bredro, synowie: Jan, starosta czorsztyński i przasnyski, podpisał elekcyę 1632 rr i Jędrzej, sekretarz królewski, kanonik gnieźnieński i krakowski, a w 1630 r. sekretarz wielki koronny, pracowity i zdolny, um. młodo 1631 roku; b) Maciej, kasztelan biechowski, ożeniony z Katarzyną Wojnowską, zostawił trzech synów, których szczególniej lubił stryj arcybiskup, z nich:
1) Maciej, kasztelan Czechowski 1615 r., całe życie tylko myśliwstwem zajęty;
2) Albrycht, ożeniony z N. Męcińską, poseł na sejm 1615 r., kasztelan kamieński 1624 r.; 3) Jan, z kasztelana małogoskiego wojewoda sieradzki, um. 1633 r., zostawiwszy z żony Maryanny Pieniążek, syna Stanisława, którego Niesiecki mianuje kasztelanem wizkim. Na synowcach arcybiskupa zgasła świetność tej rodziny; ostatni z niej N., dziedzic dóbr Szubina i Grocholina wr Wielkopolsce, miał umrzeć podług Ledebuhra w 1815 roku. Władysław, kanonik poznański 1744 r.
Są tego herbu wylegitymowani w gub. wołyńskiej: Jan, syn Stefana, Jan, Andrzej i Jakób, synowie Józefa i do 40 osób innych 1831, 1842 i 1846 roku.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego