BIAŁOKUROWICZ h. BIAŁOKUROWICZ v. POCISK. Herb w polu czerwonem dwa żeleźca strzał, między niemi odłamek strzały na ukos, pod spodniem żeleźcem strzały srebrny półksiężyc, rogami w górę; na hełmie w koronie pięć piór strusich. Ten herb wraz z szlachectwem otrzymał Bazyli Białokurowicz w nagrodę męztwa okazanego w wojnie 1578—1581 r., jego wnuk Stefan, cześnik latyczowski 1660 r., zostawił synów, Michała, towarzysza husarskiego i Jerzego, towarzysza pancernego. http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/ Herbarz Seweryna Uruskiego