Bujno h. Ślepowron

BUJNO h. ŚLEPOWRON. Jeszcze przy końcu XVI stolecia herb Ślepowron w północnem Mazowszu nazywany był Bujny v. Buyno. Rodzina Bujno v. Buyno wzięła nazwisko od wsi Bujny, w ziemi łomżyńskiej, a przeszedłszy w końcu XV stolecia na Podlasie, założyła kilka osad z tą nazwą w ziemi drohickiej i bielskiej. Stanisław 1423 r., Jakób 1462 r. i inni cytowani w aktach łomżyńskich. Z osiedlonych na Podlasiu. Jan, syn Jakóba, sędzia grodzki drohicki 1562 r. Mikołaj, chorąży podlaski, podpisał Unię z Litwą 1569 r., z żony Barbary miał syna Jana, dziedzica dóbr Hruszowa. Sebastyan 1579 r., jego córka Dorota Kapica 1600 r. Po Piotrze syn Jakób 1630 r. żonaty z Ewą Brzezińską, z niej syn Jan-Kazimierz, komornik ziemski drohicki, po którym z żony Maryanny Słuchockiej synowie: a) Karol, regent ziemski liwski 1695 r., bezdzietny; b) Mikołaj, ze skarbnika łowczy, a ostatecznie pisarz grodzki i ziemski liwski 1688 r., kilkakrotnie poseł na sejmy i deputat na trybunał, z żony Barbary Olędzkiej jego syn Józef, skarbnik 1726 r., wojski i sędzia grodzki liwski 1730 r., zaślubił Antoninę Olszewską, córkę Józefa, instygatora koronego; c) Józef, z łowczego sędzia ziemski liwski, właściciel Suchocina i Trzcianki, poślubił Zofię Izbińską i z niej miał córkę Annę, lv. za Władysławem Oborskim, 2v. Janową Jezierską, stolnikową wieluńską, 3v. Karolową Rudzińską, kasztelanową czerską i 4v. za Stanisławem Trzcińskim, skarbnikiem łukowrskim i syna Aleksandra, miecznika gostyńskiego, który z dwóch żon Jadwigi Oborskiej i Anny Szalkiewicz miał dziewięciu synów. Z nich Paweł, kanonik chełmski 1777—1780 r., deputat na trybunał lubelski, Józef, miecznik latyczow-ski 1772 r., Stanisław, porucznik gwardyi pieszej królewskiej 1767 r., Michał, wojski 1765 r., łowczy 1768 r., cześnik 1773 r., a ostatnio podstoli liwski, został 1787 r. chorążym trembowelskim; żonatym był z Anną Treter.
Franciszek, drugi syn Aleksandra i Jadwigi Oborskiej, miecznik Iatyczowski 1750 r., podsędek 1771—1783 r., a podstoli liwski 1777—1791 r., dziedzic dóbr Broszków i inne; z żony Brygidy Rembielińskiej jego synowie: 1) Ludwik, szambelan króla Stanisława Augusta, dziedzic dóbr Broszków i Grazów, radca departamentu siedleckiego 1813 r., żonaty z Zofią Orłowską, pozostawił z niej syna Franciszka, dziedzica dóbr Broszków, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r., po którym z żony Laury Rautenstrauch, córki Józefa, generała wojsk polskich, synowie: Józef, Ludwik, Tadeusz, koniuszy dworu ros., ożeniony z Zofią hr. Piater-Zyberk i Stanisław żonaty z Teresą Biszping, z niej synowie: Franciszek i Jan; 2) Aleksy, komornik ziemski 1788 r., skarbnik, a ostatnio sędzia ziemski liwski; 3) Waleryan, dziedzic dóbr Czerniejewo i Stanisław, dziedzic dóbr Dobry, wylegitymowani w Królestwie 1837 r.
Po Mateuszu, dziedzicu wsi Bujny, w ziemi drohickiej 1708 r., syn Grzegorz, tego syn Jakób, po którym syn Tomasz, z żony Jadwigi Kruszewskiej, miał synów, Jana i Józefa, wylegitymowanych w Królestwie 1849 roku.
Po Antonim, dziedzicu dóbr Bujny i Święte, w pow. brańskim w 1744 r., syn Jan, tego syn Józef, dziedzic wsi Rżące, w pow. łomżyńskim, wylegitymowany w Królestwie 1843 r.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego