BUYWID h. DOŁĘGA. Pisani niekiedy Bujwid; licznie rozrodzeni na Litwie. Jan, dworzanin królewski 1609 r. Heronim, Stefan i Władysław podpisali konfederacyę olkienicką 1700 r. Feliks, syn Antoniego, porucznik wojsk ros., urzędnik w pow. mińskim 1840 r. Konstanty, syn Antoniego, urzędnik w gub. wileńskiej 1849 r. Potomstwo: a) Jerzego, Stefana i Jana, synów Józefa, wnuków Michała, osób 28, w 1853 r.; b) Marcina i Franciszka, synów Pawła, wnuków Michała, osób 18, w 1862 r.; c) Wincentego, Stanisława i Józefata, synów Tadeusza, wnuków Jana, prawnuków Stani-sława, syna Adama, wnuka Łukasza, osób 15, w 1848 roku; d) Szymona, Franciszka i Jana, synów Stefana, wnuków Stanisława, osób 23, w 1848 r.; e) Józefa i Stanisława, synów Stefana, wnuków Antoniego, osób 8, w 1854 r. wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. Józef i Antoni, synowie Jana, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1857 r.
Wacław, syn Antoniego, Jan i Józef, synowie Stanisława, i Korneli, syn Franciszka, dziedzice dóbr Bujwidy, Leon, syn Michała, dziedzic dóbr Szaty, w gub. kowieńskiej 1882 roku.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego