[herb_lewa]strzemieGniewosz (Gniewko) z Dalewic, Ćmielowa i Wnorowa h. Strzemię. Ur. ok. 1350. 1393 Starosta lwowski, trembowelski, 1396 podkomorzy krakowski, 1403 ochmistrz dworu królowej i 1406 kasztelan sandomierski. W Dalewicach notowany w latach 1387 — 1406. Żona Johanna (wzmiankowana 1408-13). Dzieci: Gniewosz, Dziersław, Dorota, Elżbieta (żona Mroczka z Lubani).
W Ćmielowie on, albo spadkobiercy wznieśli okazałą siedzibę. Powstała być może na sztucznie usypanej wyspie, pośród mokradeł rzeki Kamiennej. Budowla została zniszczona praw. przez Tatarów w 1502 a potem przekształcona.
Gniewosz jest bohaterem legendy, jakoby stronnik Wilhelma do ręki Jadwigi, zaczął rozgłaszać plotki o potajemnych schadzkach z księciem. Jadwiga gdy się dowiedziała zażądała publicznego sądu, który odbył się w Wiślicy wykazując całkowitą bezsprzeczną niewinność królowej. Karą dla Gniewosza był nakaz wejścia pod ławę i odszczekania oszczerstw.
Bibliografia
Biuletyn Urzędu gminy Koniusza Legendy Krakowa Historiae Polonicae, l 4 Strzelecka A - Gniewosz z Dalewic PSB Monumenta Polonae Vaticana SHGkrak