Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Łyszkiewicz Maciej
11.05.2010 14:12
Maciej Łyszkiewicz urodził się około 1750 roku. Pochodził z zubożałej szlacheckiej polsko-ormiańskiej rodziny z Litwy, która przez to, że zajęła się w przeszłości handlem straciła prawa szlacheckie. Maciej przejął po ojcu Grzegorzu zawód bankiera stając się szybko jedną z ważniejszych postaci bankowości warszawskiej końca XVIII wieku. Miał opinie człowieka rzutkiego, ale i bezwzględnego. (Był to szerszeń w społeczności ludzkiej). Prowadził szerokie międzynarodowe interesy. Posiadał wiele nieruchomości w Warszawie. Inwestował w przemysł. Współpracował z królem polskim. W latach osiemdziesiątych posiadał majątek liczący około 7 milionów zł. Uczestniczył w pracach magistratu warszawskiego i był ławnikiem. W 1790 roku sejm przywrócił mu prawa szlacheckie. Uczestniczył aktywnie w procesie odradzania się miast i ich praw w Polsce. Był przeciwnikiem Konfederacji Targowickiej, a w 1793 roku zbankrutował tak jak wielu bankierów warszawskich.
Brał udział w powstaniu kościuszkowskim zasiadając we władzach i zajmując się zaopatrzeniem wojsk powstańczych. Po upadku Warszawy przedostał się do Lwowa, a uciekając uratował życie Józefa Wybickiego (autora późniejsze Mazurka Dąbrowskiego), przez co zyskał jego dozgonną wdzięczność. W 1796 roku wrócił do Warszawy znowu zajmując się finansami. Jednak w 1797 roku ponownie zbankrutował. W 1798 roku jego majątek zlicytowano, ale i tym razem udało mu się ocalić część majątku. W 1799 roku po raz trzeci zajął się bankierstwem, ale około 1806 roku zrezygnował z tego i za zarobione pieniądze kupił zlicytowany majątek Serniki. Stał się szanowanym ziemianinem w powiecie lubartowskim. Wybrano go na sędziego pokoju powiatu lubartowskiego. Mieszkał głównie z Sernikach, sporadycznie bywając w Warszawie. Zapewne z jego osobą można łączyć pewne pierwsze próby uprzemysłowienia Sernik. Zmarł nagle w Warszawie dnia 20 IV 1824 roku. Mimo, że nigdy się nie ożenił miał córkę Anielę Paulinę, która była żoną Leona Popławskiego referendarza koronnego właściciela dóbr Łęczna.
MACIEJ ŁYSZKIEWICZ – dziedzic dóbr Serniki (1806-1820)
Żródło.BIP Serniki
Brał udział w powstaniu kościuszkowskim zasiadając we władzach i zajmując się zaopatrzeniem wojsk powstańczych. Po upadku Warszawy przedostał się do Lwowa, a uciekając uratował życie Józefa Wybickiego (autora późniejsze Mazurka Dąbrowskiego), przez co zyskał jego dozgonną wdzięczność. W 1796 roku wrócił do Warszawy znowu zajmując się finansami. Jednak w 1797 roku ponownie zbankrutował. W 1798 roku jego majątek zlicytowano, ale i tym razem udało mu się ocalić część majątku. W 1799 roku po raz trzeci zajął się bankierstwem, ale około 1806 roku zrezygnował z tego i za zarobione pieniądze kupił zlicytowany majątek Serniki. Stał się szanowanym ziemianinem w powiecie lubartowskim. Wybrano go na sędziego pokoju powiatu lubartowskiego. Mieszkał głównie z Sernikach, sporadycznie bywając w Warszawie. Zapewne z jego osobą można łączyć pewne pierwsze próby uprzemysłowienia Sernik. Zmarł nagle w Warszawie dnia 20 IV 1824 roku. Mimo, że nigdy się nie ożenił miał córkę Anielę Paulinę, która była żoną Leona Popławskiego referendarza koronnego właściciela dóbr Łęczna.
MACIEJ ŁYSZKIEWICZ – dziedzic dóbr Serniki (1806-1820)
Żródło.BIP Serniki