EUSTACHY POTOCKI- dziedzic dóbr Serniki Był synem Jerzego Potockiego starosty grabowieckiego, urodził się około 1720 roku w bogatej magnackiej rodzinie. Już jako 11 -letni chłopiec otrzymał starostwo dubieńskie (Dubienka nad Bugiem). Naukę pobierał początkowo w kolegium jezuitów w Lublinie, a po kilku latach wyjechał do Francji i Niemiec. W 1738 roku ojciec scedował na niego kolejne starostwa i wieku 18 lat był już bardzo bogatym człowiekiem. Po powrocie do kraju w 1740 został wybrany na posła na sejm z ziemi podolskiej. W 1741 roku ożeniono go z Marianną Kątską, żona wniosła mu w posagu ogromny majątek po swym dziadku Antonim Szczuce. Dzięki temu młody Potocki stał się jednym z najbogatszych magnatów Rzeczpospolitej. W połowie XVIIII wieku w kraju trwał spór między stronnictwem Potockich i Familią (Czartoryscy). Eustachy Potocki dał się wciągnąć w awantury między rodami, polegające na zrywaniu sejmików, sejmów i dużej liczbie pojedynków. Po załagodzeniu sytuacji w kraju Potocki znalazł się wśród zwolenników hetmana Branickiego i w 1752 roku został generałem majorem wojsk koronnych. Potocki należał do zwolenników Francji i pobierał od nich „pensje” w wysokości 3 000 dukatów rocznie. (Większość magnatów uczestniczyła w tym procederze pobierania pieniędzy z zagranicy, a przykład szedł od samego króla Poniatowskiego). Serniki były w tym czasie jego główną siedzibą. Pozycja majątkowa i towarzyska była tak duża, że Francuzi brali nawet jego kandydaturę na króla Polski. Uczestniczył w wielu działaniach politycznych tamtej epoki. Posiadał wiele dóbr w różnych częściach kraju głównie na Lubelszczyźnie i Ukrainie. Był dobroczyńcą Serników i Radzynia, gdzie wzniósł dwory, pałace i kościoły. Na cześć swojej żony utworzył w Warszawie jurydykę zwaną Mariensztatem (jurydyki były wyłączone spod zarządu miejskiego). Eustachy Potocki zmarł w Radzyniu w 1768 roku. Z małżeństwa z Kątską miał siedmioro dzieci. Żródło. BIP Serniki