Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Oporowo, pow. szamotulski
20.05.2010 01:27
Dobra hr Dobiesława i Przemysława Kwileckich
KWILCZ, KOBYLNIKI, OPOROWO i WRÓBLEWO
Oporowo - pow. szamotulski
Ogólny obszar wymienionych wyżej dóbr wynosi 12.312 ha, z których 7.811 ha bezpośrednio administrowanych przez właścicieli, a 4.501 ha oddanych w dzierżawę.
Dobra hr. Dobiesława Kwileckiego stanowią: ordynacja Kwilcz, ordynacja Kobylniki, majętność Oporowo.
Roczna produkcja dóbr bezpośrednio znajdujących się w administracji właścicieli przedstawia się następująco: pszenicy 11.575 kw., żyta 7.750 kw., jęczmienia 4.500 kw., owsa 5.000 kw., ziemniaków 40.000 kw., buraków cukrowych 38.000 kw., nasion buraków cukrowych 500 kw., mleka 600.000 litrów,
wełny 18 kw., drzewa spiłowanego 4000 kbm. Podatki państwowe, odnośnie do dóbr bezpośrednio administrowanych, wynoszą: 60.036,80 zł podatku gruntowego, 4.680,85 zł podatku szkolnego, 2.005.— zł
opłat Izbie Rolniczej, 1310.70 zł udziału w utrzymywaniu dróg i szos, 81.726,03 zł świadczeń społecznych.
Klucz Oporowski położony w powiecie szamotulskim, 6 km od Wronek, połączony szosą, przeszedł drogą spadku po ojcu, św.p. Hektorze na hrabiego Mieczysława Kwileckiego, żonatego z wnuczką generała Dąbrowskiego, Marją Mańkowską. Działalność św.p. Mieczysława na niwie społeczno - gospodarczej zapisała się w Wielkopolsce złotemi literami. Zasługą jego było założenie gazety „Dziennik Poznański". Za jego inicjatywą powstał pierwszy polski bank rolniczy: „Bank Kwilecki, Potocki i Ska", za który odpowiadał wszystkiemi swemi majątkami. Do spółki przystąpił hr. Potocki z Będlewa.
Za udział w sprawach powstania Mieczysław hr. Kwilecki więziony był w 1863 roku w berlińskim Moabicie. Później jako dożywotni członek Pruskiej Izby Panów oraz jako długoletni wiceprezes Polskiego Koła Poselskiego w Berlinie, stał wytrwale na straży interesów polskich. Słynną była jego mowa 17. czerwca 1902 r. Był długoletnim prezesem Towarzystwa Pomocy Naukowej, które w czasach niewoli dopomagało do wykształcenia kilku pokoleniom niezamożnej młodzieży. Należąc do zarządu wszystkich najważniejszych instytucji społecznych i ekonomicznych, któremi społeczeństwo wielkopolskie broniło się przeciwko eksterminacyjnej polityce pruskiej, wziął również udział w zakładaniu cukrowni w Szamotułach, syropiarni i mączkami we Wronkach.
Po powrocie po 1863 roku z Francji, gdzie się przed władzami pruskimi schronił, wprowadził jako jeden z pierwszych większą wydajność gleby na swych majątkach przez zastosowanie drenów, sztucznych nawozów i mechanicznej uprawy. Założył zarodową oborę bydła holenderskiego, oraz hodowlę owiec „Negretti" sprowadzonych z zagranicy, a przeszedłszy później na „Rambouillet'y", otrzymał za nie pierwsze nagrody na wystawach europejskich i amerykańskich.
Szczególnie wymienić tu należy najwyższą nagrodę państwową, którą dostał na międzynarodowym jarmarku wełny w Berlinie w roku 1896. Pod osobistym jego kierunkiem kształcił się zastęp młodych rolników, którzy dziś zajmują wybitne stanowiska na polu gospodarczym.
Oporowo za Mieczysławostwa Kwileckich zakwitło jako środowisko kulturalne, gromadzące świat artystyczny, literacki, naukowy i muzyczny.
Drogą spadku po św.p. Mieczysławie klucz oporowski przeszedł w roku 1918 we własność Dobiesława hr. Kwileckiego z Kwilcza.
Oporowo, po sprzedaży majątku Kluczewo (676 ha) przedstawia obszar 962 ha i składa się z głównego majątku Oporowo i folwarku Bobulczyn. Do klucza oporowskiego należy obszar leśny Wielonek, położony oddzielnie pod miastem Ostrorogiem, (704 ha). Gorzelnia z kontyngentem zakupu 53.700 Itr. (przedwoj. prawo odpędu 147.100 Itr.) jest jedyną fabryką rolniczą.
Adres: Oporowo, poczta i stacja kolejowa Wronki, telefon Wronki 8, powiat Szamotuły.
KWILCZ, KOBYLNIKI, OPOROWO i WRÓBLEWO
Oporowo - pow. szamotulski
Ogólny obszar wymienionych wyżej dóbr wynosi 12.312 ha, z których 7.811 ha bezpośrednio administrowanych przez właścicieli, a 4.501 ha oddanych w dzierżawę.
Dobra hr. Dobiesława Kwileckiego stanowią: ordynacja Kwilcz, ordynacja Kobylniki, majętność Oporowo.
Roczna produkcja dóbr bezpośrednio znajdujących się w administracji właścicieli przedstawia się następująco: pszenicy 11.575 kw., żyta 7.750 kw., jęczmienia 4.500 kw., owsa 5.000 kw., ziemniaków 40.000 kw., buraków cukrowych 38.000 kw., nasion buraków cukrowych 500 kw., mleka 600.000 litrów,
wełny 18 kw., drzewa spiłowanego 4000 kbm. Podatki państwowe, odnośnie do dóbr bezpośrednio administrowanych, wynoszą: 60.036,80 zł podatku gruntowego, 4.680,85 zł podatku szkolnego, 2.005.— zł
opłat Izbie Rolniczej, 1310.70 zł udziału w utrzymywaniu dróg i szos, 81.726,03 zł świadczeń społecznych.
Klucz Oporowski położony w powiecie szamotulskim, 6 km od Wronek, połączony szosą, przeszedł drogą spadku po ojcu, św.p. Hektorze na hrabiego Mieczysława Kwileckiego, żonatego z wnuczką generała Dąbrowskiego, Marją Mańkowską. Działalność św.p. Mieczysława na niwie społeczno - gospodarczej zapisała się w Wielkopolsce złotemi literami. Zasługą jego było założenie gazety „Dziennik Poznański". Za jego inicjatywą powstał pierwszy polski bank rolniczy: „Bank Kwilecki, Potocki i Ska", za który odpowiadał wszystkiemi swemi majątkami. Do spółki przystąpił hr. Potocki z Będlewa.
Za udział w sprawach powstania Mieczysław hr. Kwilecki więziony był w 1863 roku w berlińskim Moabicie. Później jako dożywotni członek Pruskiej Izby Panów oraz jako długoletni wiceprezes Polskiego Koła Poselskiego w Berlinie, stał wytrwale na straży interesów polskich. Słynną była jego mowa 17. czerwca 1902 r. Był długoletnim prezesem Towarzystwa Pomocy Naukowej, które w czasach niewoli dopomagało do wykształcenia kilku pokoleniom niezamożnej młodzieży. Należąc do zarządu wszystkich najważniejszych instytucji społecznych i ekonomicznych, któremi społeczeństwo wielkopolskie broniło się przeciwko eksterminacyjnej polityce pruskiej, wziął również udział w zakładaniu cukrowni w Szamotułach, syropiarni i mączkami we Wronkach.
Po powrocie po 1863 roku z Francji, gdzie się przed władzami pruskimi schronił, wprowadził jako jeden z pierwszych większą wydajność gleby na swych majątkach przez zastosowanie drenów, sztucznych nawozów i mechanicznej uprawy. Założył zarodową oborę bydła holenderskiego, oraz hodowlę owiec „Negretti" sprowadzonych z zagranicy, a przeszedłszy później na „Rambouillet'y", otrzymał za nie pierwsze nagrody na wystawach europejskich i amerykańskich.
Szczególnie wymienić tu należy najwyższą nagrodę państwową, którą dostał na międzynarodowym jarmarku wełny w Berlinie w roku 1896. Pod osobistym jego kierunkiem kształcił się zastęp młodych rolników, którzy dziś zajmują wybitne stanowiska na polu gospodarczym.
Oporowo za Mieczysławostwa Kwileckich zakwitło jako środowisko kulturalne, gromadzące świat artystyczny, literacki, naukowy i muzyczny.
Drogą spadku po św.p. Mieczysławie klucz oporowski przeszedł w roku 1918 we własność Dobiesława hr. Kwileckiego z Kwilcza.
Oporowo, po sprzedaży majątku Kluczewo (676 ha) przedstawia obszar 962 ha i składa się z głównego majątku Oporowo i folwarku Bobulczyn. Do klucza oporowskiego należy obszar leśny Wielonek, położony oddzielnie pod miastem Ostrorogiem, (704 ha). Gorzelnia z kontyngentem zakupu 53.700 Itr. (przedwoj. prawo odpędu 147.100 Itr.) jest jedyną fabryką rolniczą.
Adres: Oporowo, poczta i stacja kolejowa Wronki, telefon Wronki 8, powiat Szamotuły.
Bibliografia
Złota Księga Ziemiaństwa...