Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Jundziłł h. Łabędź
31.05.2010 19:16
JUNDZIŁŁ h. ŁABĘDŹ. Hrabiowie i szlachta. Dawna rusko-litew-ska rodzina, już w początkach XV stolecia liczyła się do zamożniejszych obywateli swojej prowincyi i aż do ostatnich czasów utrzymała się na tern stanowisku.
Protoplastą linii, która w 1798 r. otrzymała tytuł hrabiowski pruski, był Jundził, starosta na Dubicy 1468 r., który miał synów: Mikołaja, Pawła, Szymka i Jana.
Mikołaj, kuchmistrz ks. Heleny 1495—1505 r., namiestnik koniawski i dubicki, chorąży wielki litewski 1509—1511 r., marszałek litewski 1496— 1516 r.. dostał 1495 r. wraz ze swymi braćmi w nagrodę zasług od króla Aleksandra Jagielończyka kilka majątków.
Paweł, dworzanin królewski 1516 r., miał córkę Hannę lv. za Mikołajem Stirpejką, chorążym upickim, 2v. za Stanisławem Żłobickim, i syna Mikołaja, sędziego ziemskiego Słonimskiego 1560 r., dworzanina królewskiego, który miał dwie żony, Hannę z Micutów, z niej syn Krzysztof i Helenę Tuszewicką, po której synowie, Jarosz i Wojciech. Krzysztof, podstarosta Słonimski, deputat na Trybunał litewski 1589 r., z żony Małgorzaty Zdanówny zostawił kilku synów; z nich Hektor bezpotomny, Samuel ożeniony z Krystyną ks. Drucką-Sokolińską, Chryzostom i Aleksander, rotmistrz wojsk królewskich, dzielnie walczył z Kozakami.
Szymek, trzeci syn Jundziła, pozostawił synów: Sebastyana, namiestnika przełajskiego i dowgowskiego, Mikołaja, dworzanina królewskiego, namiestnika mereckiego 1539 r., następnie wojskiego i koniuszego grodzieńskiego, i Wojciecha, dzierżawcę uszpolskiego, ciwuna i horodniczego wileńskiego 1542 r., po którym córka Jadwiga za Janem Irzykowiczem, starostą mielnickim, i synowie: Malcher, Mikołaj i Stanisław.
Jan, czwarty syn Jundziła, dziedzic na Krzemienicy, starosta dubicki i koniawski 1517 r., miał dwie żony, Marynę ze Syruciów, z której syn Maciej, i Małgorzatę Budziłównę. Maciej, marszałek królewski 1537 r., z żony Benigny Raczkówny pozostawił synów, Jerzego i Andrzeja.
Jerzy, podkomorzy wołkowyski, starosta sękłowski, rotmistrz królewski przeciwko Moskwie 1568 i 1579—1581 r., dostał w nagrodę od króla Stefana Batorego w 1580 r. królewszczyznę. Bułę, w pow. Słonimskim; był żonatym z Reginą Bohowitynówną.
Andrzej, marszałek wołkowyski 1586 r., marszałek i poborca wiłkomierski 1589 r., podpisał ugodę będzińską, a przeszedłszy na wyznanie kalwińskie, gorliwie je popierał i bronił; z żony Katarzyny Olędzkiej zostawił synów, Jana i Adama.
Jan, z podkomorzego marszałek wołkowyski, marszałek Trybunału litewskiego 1622 r., z żony Halszki ks. Łukomskiej miał syna Jerzego, poborcę lidzkiego 1626 r., następnie chorążego lidzkiego, który pokłóciwszy sięo granicę majątków z wojewodą trockim Chodkiewiczem, od jego sług zabity został 1639 r.; z żony Katarzyny Jewłaszewskiej jego córki, Symforoza Klukowska i Aleksandra Osmolska.
Adam, wojski wołkowyski 1620 r., deputat na Trybunał litewski 1635 r., miał dwie żony, Annę. Rajską, z niej córka Katarzyna za Jerzym Słuszką, wojewodzicem wendeńskim, i syn Samuel, podstoli kowieński, i Zofię Makowiecką, z której syn Michał. Michał, stolnik witebski 1668 r., podpisał elekcyę 1674 r. z pow. wołkowyskim; miał trzy żony: Daniele Jcwłaszewską, Eleonorę Kamieńską, miecznikównę nowogrodzką, i N. Rossudowską, z których synowie: Ludwik ożeniony z Eleonorą Robertówną, Augustyn, Antoni i Jerzy.
Augustyn, urodzony z Kamieńskiej, zabiegły gospodarz, znaczny zostawił majątek; miał dwie żony, Konstancyę Naruszewiczównę i Juliannę Woj nilowi czównę, z l-ej żony córki, Barbara Moniuszkowa i Justyna, z 2-iej syn Tadeusz, podkomorzy, następnie marszałek grodzieński 1765—1768 r., poseł na sejmy, dziedzic dóbr Brzostowicy, Narewki, Hołynki i Lipska, podpisał elekcyę 1764 r. z pow. grodzieńskim. Tadeusz z dwóch żon, Franciszki Łazówny, kasztelanki mścisławskiej, i Anieli Zaleskiej, kasztelanki wizkiej, mial córki: Barbarę za Antonim Mokronowskim, starostą złotoryjskim, Konstancyę za Adamem hr. Starzeńskim, Annę lv. za Karolem Morawskim, generałem wojsk litewskich, 2v. za Piotrem hr. Bielińskim i dwóch synów, Piotra, generała wojsk litewskich 1792 r., który podpisał elekcyę 1764 r. z pow. grodzieńskim, i Franciszka.
Franciszek, podkomorzy grodzieński 1784 r., kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego, został mianowany hrabią pruskim 1798 r.; dziedzic rozległych dóbr Brzostowicy, Ikazni, Milek i in., z żony Teresy Burzyńskiej, wojewodzianki mińskiej, miał syna hr. Wiktora, dziedzica dóbr Brzostowicy, porucznika 8 pułku ułanów i kawalera krzyża Virtuti Militari, zamieszkałego po 1831 r. w Szwaj caryi, po którym z żony Teresy-Karoliny Cichockiej, generałówny wojsk koronnych, córki: Emilia zmarła panną, Helena za Aleksandrem Chodźką, Konstancya, panna, Marya za Stanisławem Sołtanem, Teresa za Ryszardem Daszkiewiczem, Zofia, panna, Antonina, kanoniczka w Warszawie, młodo zmarła, Albertyna za Stanisławem Sołtanem i Magdalena za Aloizym Tachet de Comtes; z synów: hr. Karol umarł bezpotomny, hr. Adam i hr. Wiktor, oficer wojsk szwajcarskich, miał dwie żony, siostry Szwajcarki, Maryę i Adelę de Reiff, z l-ej żony syn hr. Karol, z 2-iej żony syn hr. Stanisław i córka Marya za Bronisławem Romerem,
Antoni, syn stolnika Michała i Rossudowskiej, z Antoniny Telszewskiej miał synów: Józefa, Demetriusza, Bazylianina, j Mikołaja, po którym z Reginy Bouflałówny, wojszczanki grodzieńskiej, syn Tadeusz, generał wojsk litewskich, z żony Reginy z Henningów pozostawił córkę Teresę za Janem ks. Połubińskim i synów, Ignacego i Stanisława.
Ignacy, urzędnik w Komisyi sądowej edukacyjnej wileńskiej, sekretarz Wileńskiego Tow. Dobroczynności, z żony Józefy Jundziłłówny pozostawił syna Ignacego, wylegitymowanego w Cesarstwie 1848 r. i zapisanego do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej.
Stanisław, dziedzic Reginowa, z żony Zofii ks. Połubińskiej pozostawił córki: Paulinę lv. za Stanisławem Lipskim, 2v. za Konstantym Siekluckim, Józefę Balińską, Teresę za Adamem Jundziłłem i syna Tadeusza, po którym z żony Stefanii Twardowskiej synowie, Stanisław' ożeniony z Jadwigą Jundziłłówną i Kazimierz.
Jerzy, ostatni syn stolnika Michała i Rossudowskiej, miał syna Felicyana, po którym z Heleny ks. Połubińskiej, chorążanki Słonimskiej, córka Rachela za Michałem Przecławskim i synowie, Michał i Konstanty.
Michał, oficer wojsk pruskich, z żony Joanny Bychowcówny miał córkę Irenę za Maciejem Więckowskim i synów: Rufina, Apolinarego i Władysława, po którym z Bogumiły Suchodolskiej synowie, Konstanty żonaty z Anną Lipską, a Waleryan z Zofii Wołłowiczówny pozostawił córki, Maryę za Adamem Jelskim, Jadwigę za Stanisławem Jundziłłem i syna Stefana, żonatego z Melanią Dowgiałłówną.
Konstanty, młodszy syn Pelicyaua i ks. Połubińskiej, miecznik 1785 r., a w 1787 r. łowczy Słonimski, z Aleksandry Siekluckiej miał oórki: Maryę za Wincentym Siekluckim, Józefę za Ignacym Jundziłłem, Emilię za Ksawerym Turskim i syna Jana, dziedzica dóbr Iwacewicze, w pow. Słonimskim, po którym z Zofii Frankowskiej synowie: Witold, Jan i Stefan, żonaty z Julią łaską, wylegitymowani w Cesarstwie 1862 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej (Bon.).
Po Benedykcie, dziedzicu dóbr Jasieńce, w pow. lidzkim, z żony Róży Dowgiałłówny, syn Bonifaey-Stanisław, Pijar, profesor Uniwersytetu wileńskiego, założyciel ogrodu botanicznego w Wilnie, umarł 1847 r.
Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: l) gub. grodzieńskiej: Aloizy i Adam. synowie Konstantego, Fabian, Rufin, Apolinary i Władysław, synowie Michała, i po Władysławie synowie: Ignacy, Waleryan, Konstanty, Franciszek i Maurycy, Ignacy i Stanisław z synem Ferdynandem, synowie Mikołaja, 1835 r.; 2) gub. mińskiej: August, syn Jana, z synami, Janem i Feliksem, Ludwik, syn Józefa, z synami, Gabryelem i Tymoteuszem, oraz Stanisław z synami, Dominikiem i Stanisławem 1862 roku.
Protoplastą linii, która w 1798 r. otrzymała tytuł hrabiowski pruski, był Jundził, starosta na Dubicy 1468 r., który miał synów: Mikołaja, Pawła, Szymka i Jana.
Mikołaj, kuchmistrz ks. Heleny 1495—1505 r., namiestnik koniawski i dubicki, chorąży wielki litewski 1509—1511 r., marszałek litewski 1496— 1516 r.. dostał 1495 r. wraz ze swymi braćmi w nagrodę zasług od króla Aleksandra Jagielończyka kilka majątków.
Paweł, dworzanin królewski 1516 r., miał córkę Hannę lv. za Mikołajem Stirpejką, chorążym upickim, 2v. za Stanisławem Żłobickim, i syna Mikołaja, sędziego ziemskiego Słonimskiego 1560 r., dworzanina królewskiego, który miał dwie żony, Hannę z Micutów, z niej syn Krzysztof i Helenę Tuszewicką, po której synowie, Jarosz i Wojciech. Krzysztof, podstarosta Słonimski, deputat na Trybunał litewski 1589 r., z żony Małgorzaty Zdanówny zostawił kilku synów; z nich Hektor bezpotomny, Samuel ożeniony z Krystyną ks. Drucką-Sokolińską, Chryzostom i Aleksander, rotmistrz wojsk królewskich, dzielnie walczył z Kozakami.
Szymek, trzeci syn Jundziła, pozostawił synów: Sebastyana, namiestnika przełajskiego i dowgowskiego, Mikołaja, dworzanina królewskiego, namiestnika mereckiego 1539 r., następnie wojskiego i koniuszego grodzieńskiego, i Wojciecha, dzierżawcę uszpolskiego, ciwuna i horodniczego wileńskiego 1542 r., po którym córka Jadwiga za Janem Irzykowiczem, starostą mielnickim, i synowie: Malcher, Mikołaj i Stanisław.
Jan, czwarty syn Jundziła, dziedzic na Krzemienicy, starosta dubicki i koniawski 1517 r., miał dwie żony, Marynę ze Syruciów, z której syn Maciej, i Małgorzatę Budziłównę. Maciej, marszałek królewski 1537 r., z żony Benigny Raczkówny pozostawił synów, Jerzego i Andrzeja.
Jerzy, podkomorzy wołkowyski, starosta sękłowski, rotmistrz królewski przeciwko Moskwie 1568 i 1579—1581 r., dostał w nagrodę od króla Stefana Batorego w 1580 r. królewszczyznę. Bułę, w pow. Słonimskim; był żonatym z Reginą Bohowitynówną.
Andrzej, marszałek wołkowyski 1586 r., marszałek i poborca wiłkomierski 1589 r., podpisał ugodę będzińską, a przeszedłszy na wyznanie kalwińskie, gorliwie je popierał i bronił; z żony Katarzyny Olędzkiej zostawił synów, Jana i Adama.
Jan, z podkomorzego marszałek wołkowyski, marszałek Trybunału litewskiego 1622 r., z żony Halszki ks. Łukomskiej miał syna Jerzego, poborcę lidzkiego 1626 r., następnie chorążego lidzkiego, który pokłóciwszy sięo granicę majątków z wojewodą trockim Chodkiewiczem, od jego sług zabity został 1639 r.; z żony Katarzyny Jewłaszewskiej jego córki, Symforoza Klukowska i Aleksandra Osmolska.
Adam, wojski wołkowyski 1620 r., deputat na Trybunał litewski 1635 r., miał dwie żony, Annę. Rajską, z niej córka Katarzyna za Jerzym Słuszką, wojewodzicem wendeńskim, i syn Samuel, podstoli kowieński, i Zofię Makowiecką, z której syn Michał. Michał, stolnik witebski 1668 r., podpisał elekcyę 1674 r. z pow. wołkowyskim; miał trzy żony: Daniele Jcwłaszewską, Eleonorę Kamieńską, miecznikównę nowogrodzką, i N. Rossudowską, z których synowie: Ludwik ożeniony z Eleonorą Robertówną, Augustyn, Antoni i Jerzy.
Augustyn, urodzony z Kamieńskiej, zabiegły gospodarz, znaczny zostawił majątek; miał dwie żony, Konstancyę Naruszewiczównę i Juliannę Woj nilowi czównę, z l-ej żony córki, Barbara Moniuszkowa i Justyna, z 2-iej syn Tadeusz, podkomorzy, następnie marszałek grodzieński 1765—1768 r., poseł na sejmy, dziedzic dóbr Brzostowicy, Narewki, Hołynki i Lipska, podpisał elekcyę 1764 r. z pow. grodzieńskim. Tadeusz z dwóch żon, Franciszki Łazówny, kasztelanki mścisławskiej, i Anieli Zaleskiej, kasztelanki wizkiej, mial córki: Barbarę za Antonim Mokronowskim, starostą złotoryjskim, Konstancyę za Adamem hr. Starzeńskim, Annę lv. za Karolem Morawskim, generałem wojsk litewskich, 2v. za Piotrem hr. Bielińskim i dwóch synów, Piotra, generała wojsk litewskich 1792 r., który podpisał elekcyę 1764 r. z pow. grodzieńskim, i Franciszka.
Franciszek, podkomorzy grodzieński 1784 r., kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego, został mianowany hrabią pruskim 1798 r.; dziedzic rozległych dóbr Brzostowicy, Ikazni, Milek i in., z żony Teresy Burzyńskiej, wojewodzianki mińskiej, miał syna hr. Wiktora, dziedzica dóbr Brzostowicy, porucznika 8 pułku ułanów i kawalera krzyża Virtuti Militari, zamieszkałego po 1831 r. w Szwaj caryi, po którym z żony Teresy-Karoliny Cichockiej, generałówny wojsk koronnych, córki: Emilia zmarła panną, Helena za Aleksandrem Chodźką, Konstancya, panna, Marya za Stanisławem Sołtanem, Teresa za Ryszardem Daszkiewiczem, Zofia, panna, Antonina, kanoniczka w Warszawie, młodo zmarła, Albertyna za Stanisławem Sołtanem i Magdalena za Aloizym Tachet de Comtes; z synów: hr. Karol umarł bezpotomny, hr. Adam i hr. Wiktor, oficer wojsk szwajcarskich, miał dwie żony, siostry Szwajcarki, Maryę i Adelę de Reiff, z l-ej żony syn hr. Karol, z 2-iej żony syn hr. Stanisław i córka Marya za Bronisławem Romerem,
Antoni, syn stolnika Michała i Rossudowskiej, z Antoniny Telszewskiej miał synów: Józefa, Demetriusza, Bazylianina, j Mikołaja, po którym z Reginy Bouflałówny, wojszczanki grodzieńskiej, syn Tadeusz, generał wojsk litewskich, z żony Reginy z Henningów pozostawił córkę Teresę za Janem ks. Połubińskim i synów, Ignacego i Stanisława.
Ignacy, urzędnik w Komisyi sądowej edukacyjnej wileńskiej, sekretarz Wileńskiego Tow. Dobroczynności, z żony Józefy Jundziłłówny pozostawił syna Ignacego, wylegitymowanego w Cesarstwie 1848 r. i zapisanego do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej.
Stanisław, dziedzic Reginowa, z żony Zofii ks. Połubińskiej pozostawił córki: Paulinę lv. za Stanisławem Lipskim, 2v. za Konstantym Siekluckim, Józefę Balińską, Teresę za Adamem Jundziłłem i syna Tadeusza, po którym z żony Stefanii Twardowskiej synowie, Stanisław' ożeniony z Jadwigą Jundziłłówną i Kazimierz.
Jerzy, ostatni syn stolnika Michała i Rossudowskiej, miał syna Felicyana, po którym z Heleny ks. Połubińskiej, chorążanki Słonimskiej, córka Rachela za Michałem Przecławskim i synowie, Michał i Konstanty.
Michał, oficer wojsk pruskich, z żony Joanny Bychowcówny miał córkę Irenę za Maciejem Więckowskim i synów: Rufina, Apolinarego i Władysława, po którym z Bogumiły Suchodolskiej synowie, Konstanty żonaty z Anną Lipską, a Waleryan z Zofii Wołłowiczówny pozostawił córki, Maryę za Adamem Jelskim, Jadwigę za Stanisławem Jundziłłem i syna Stefana, żonatego z Melanią Dowgiałłówną.
Konstanty, młodszy syn Pelicyaua i ks. Połubińskiej, miecznik 1785 r., a w 1787 r. łowczy Słonimski, z Aleksandry Siekluckiej miał oórki: Maryę za Wincentym Siekluckim, Józefę za Ignacym Jundziłłem, Emilię za Ksawerym Turskim i syna Jana, dziedzica dóbr Iwacewicze, w pow. Słonimskim, po którym z Zofii Frankowskiej synowie: Witold, Jan i Stefan, żonaty z Julią łaską, wylegitymowani w Cesarstwie 1862 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej (Bon.).
Po Benedykcie, dziedzicu dóbr Jasieńce, w pow. lidzkim, z żony Róży Dowgiałłówny, syn Bonifaey-Stanisław, Pijar, profesor Uniwersytetu wileńskiego, założyciel ogrodu botanicznego w Wilnie, umarł 1847 r.
Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: l) gub. grodzieńskiej: Aloizy i Adam. synowie Konstantego, Fabian, Rufin, Apolinary i Władysław, synowie Michała, i po Władysławie synowie: Ignacy, Waleryan, Konstanty, Franciszek i Maurycy, Ignacy i Stanisław z synem Ferdynandem, synowie Mikołaja, 1835 r.; 2) gub. mińskiej: August, syn Jana, z synami, Janem i Feliksem, Ludwik, syn Józefa, z synami, Gabryelem i Tymoteuszem, oraz Stanisław z synami, Dominikiem i Stanisławem 1862 roku.
Bibliografia
Herbarz Seweryna Uruskiego, za: WBC