Dybowski Benedykt

Benedykt Dybowski (1833 – 1930)

Polski naukowiec, człowiek renesansu, charyzmatyczny lekarz i społecznik, który stał się symbolem wszystkich polskich zesłańców.
Jego nazwisko jest znane i rozpoznawane na całej Syberii. Ludy paleoazjatyckie za udzieloną pomoc nazwały go Dobrym Białym Bogiem. Czlowiek niezwykłej energii i dobroci, prowadził badania nad Jeziorem Bajkał zmieniając zupełnie dotychczasową wiedzę na jego temat. Limnolog, paleontolog, biolog, zoolog, antropolog fizyczny to tylko niektóre z jego pasji, a przy tym lekarz, który lecząc ludzi i na Syberii i na Kamczatce nigdy nie brał od nich pieniędzy. Ogarnięty pasją badań naukowych, nawet po drodze prowadził pomiary dla swoich znajomych (Jan Czerski, malarz Wroński). Pozostawił po sobie niewiele prac, ale ogromne zbiory przede wszystkim zoologiczne (ptaki, pająki). Od wdzięcznych za pomoc Kamczadali dostał krowę morską, której szkielet znajduje się w Muzeum Lwowskim. Na Syberii i Dalekim Północnym Wschodzie spędził w sumie 14 lat. Z czego 4 lata pracował dobrowolnie na Kamczatce i sąsiednich wyspach. Po powrocie do Polski zamieszkał we Lwowie, gdzie objął drugą po Katedrze Warszawskiej katedrę Antropologii w Polsce. Ożenił się z panną Heleną, kobietą o 30 lat młodszą. W Warszawie mieszka jego jedyna żyjąca wnuczka Władysława, pani podeszła w latach, ale budząca podziw swą energią i zapałem do życia i działania. Widocznie co jej w genach po dziadku zostało przekazane.



Cmentarz Łyczakowski - Lwów (Górka Powstańców).

Maria Dybowska