Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Lisowski h.Bończa
5.06.2010 15:00
LISOWSKI h. BOŃCZA. W Małopolsce; wzięli nazwisko od wsi Lisowa, w pow. sandomierskim. Wojciech, starosta stryjski i gródecki 1358 r., miał syna Wawrzyńca. Mikołaj z Krzelczyc, proboszcz miechowski 1459 r. Mikołaj, dziedzic Lisowa 1580 r. (Ks. poborowe). Krzysztof, administrator opactwa tynieckiego 1606 r. Jan, dziedzic majątku pod miastem Krosnem 1687 r. Aleksander, Michał, Kazimierz i Stanisław podpisali elekcyę 1697 r. z wojew. sandomierskiem, a Antoni z wojew. krakowskiem 1764 r.
Krzysztof, subdelegat grodzki przemyślski 1770 r. Kajetan Bończa żonaty z Anielą z Wrzeszczów, córką Michała, dziedziczką części Szczeniowiec, którą to część odstąpiła 1798 r. jedynej swej córce Justynie, wydając ją za Seweryna z Rokszyc Pągowskiego, a ta część tę sprzedała 1802 r. Nar-towskiemu (Tab. Galie).
Maksymilian Bończa, sędzia dominikalny w Łękach, żonaty z Julianną z Ostrowskich, spisał 1820 r. w Zabłociu testament, z którego wy¬nika, iż zostawił syna Konstatego i córki, Maryannę i Waleryę-Balbinę (ur. 1819 r. w Tarnowie), pod opieką brata rodzonego ks. Józefa, proboszcza w Szczucinie. Testament ten podpisał jako świadek, Stanisław Bończa Li¬sowski, registrator sądów szlacheckich w Tarnowie. Stanisław zaślubił
1826 roku w Tarnowie Salomee z Waśniewskich (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza we Lwowie).
Jest rodzina tatarska tego herbu; z niej Daniel w 1714 r. dostał w nagrodę zasług dożywociem królewszczyznę Studzianka; pochodzący od niego; 1) Jakób z Eufiozyny Azulewiczówny miał syna Dawida, dziedzica wsi Studzianka, w pow. bielskim, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r.; 2) Mustafa, strażnik tabaczny w m. Radzyniu, i 3) Samuel, pułkownik wojsk rosyjskich, synowie Michała z Felicyanny Aleksandrowiczówny, wylegitymowani w Królestwie 1858 r.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Krzysztof, subdelegat grodzki przemyślski 1770 r. Kajetan Bończa żonaty z Anielą z Wrzeszczów, córką Michała, dziedziczką części Szczeniowiec, którą to część odstąpiła 1798 r. jedynej swej córce Justynie, wydając ją za Seweryna z Rokszyc Pągowskiego, a ta część tę sprzedała 1802 r. Nar-towskiemu (Tab. Galie).
Maksymilian Bończa, sędzia dominikalny w Łękach, żonaty z Julianną z Ostrowskich, spisał 1820 r. w Zabłociu testament, z którego wy¬nika, iż zostawił syna Konstatego i córki, Maryannę i Waleryę-Balbinę (ur. 1819 r. w Tarnowie), pod opieką brata rodzonego ks. Józefa, proboszcza w Szczucinie. Testament ten podpisał jako świadek, Stanisław Bończa Li¬sowski, registrator sądów szlacheckich w Tarnowie. Stanisław zaślubił
1826 roku w Tarnowie Salomee z Waśniewskich (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza we Lwowie).
Jest rodzina tatarska tego herbu; z niej Daniel w 1714 r. dostał w nagrodę zasług dożywociem królewszczyznę Studzianka; pochodzący od niego; 1) Jakób z Eufiozyny Azulewiczówny miał syna Dawida, dziedzica wsi Studzianka, w pow. bielskim, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r.; 2) Mustafa, strażnik tabaczny w m. Radzyniu, i 3) Samuel, pułkownik wojsk rosyjskich, synowie Michała z Felicyanny Aleksandrowiczówny, wylegitymowani w Królestwie 1858 r.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego