Czarny sokół ze złotym dziobem i szponami zwrócony na prawą (herbową) stronę, siedzący na złotym łacińskim krzyżu wbitym w ziemię. Pole czerwone. Heymowski twierdzi że może chodzić o kruka a nie sokoła.
Pierwsze wystąpienie: 1408 [Semkowicz, Wywody szlachectwa ...]. Przedstawienia występują w herbarzu Lyncenich i herbarzu z Bergshammar. Nazwa prawie napewno wowodzi się z określenia topograficznego.