łękawica

Figura herbowa występujące m.in. w herbach Abdank, Syrokomla i in. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od słowa "łękawy" (krzywy - stąd: łęk, łęg, Łuk). Legendy herbowe wskazują jednak na różne pochodzenie, jak np. jako odwrócone M - będące przedstawieniem run germańskich, lub Majuskuły W - będącej oznaczeniem Wawelu, którego ochronił przed smokiem protoplasta Skuba - czyli błędnie zapamiętany Skarbek. Niekiedy też kojarzona z Inicjałem protoplasty komesa Wojsława żyjącego w XIw.
Żadna z tych hipotez nie jest dość wiarygodna. Jednocześnie bardzo prawdopodobne wydaje się to, że chodzi tu o specjalny rodzaj gontu - drewnianej dachówki o przekroju w kształcie litery W (nakładany podwójnie na przemian skutecznie zabezpieczał przed deszczem). Nazwa była tak specyficzna, że mogła być nieznana późniejszym, a nawet wczesnym heraldykom (W 1914 nazwany "gyratura alias byokotka). Potwierdzeniem interpretacji związanej z dachówką jest nazwa trzech wsi Łękawica, centrum obszarów z których przez wieki sprowadzano właśnie takie gonty na Wawel i inne zamki (np. 1525 przy rozbudowie [Wawel 2; Łaszczyńska O., Rachunki...]).

Herby z tą symboliką