Strony rodzinne Powstanie Styczniowe Narzędzia Ziemiaństwo Materiały Archiwum zdjęć Forum Kontakt
Zarejestruj się lub Zaloguj się
Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Powstańcy styczniowi

Szukanie zaawansowane

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 65553
Strona z 1639 < Poprzednia Następna >
Edward Araszkiewicz
mieszczanin ze Stanisławowa, lat 25.Aresztowany w Stanisławowie 27 listopada / 9 grudnia 1864 za przynależność do szajki rozbójników.13/25 marca 1865 uwolniony z aresztu i przekazany wojennemu naczelnikowi pow. siedleckiego dla odesłania na miejsce zamieszkania pod nadzór policyjny.
Karol Araszkiewicz
Ur. 1839 Cegłów, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-351
Julian Arbacki
ppor. (1844) Wiskitki
Julian Arbacki
Ur. 1844 Przerock, miejscowość w 1923: Wiskitki, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: I-10
Józef Arbikowicz
Syn Wincentego, mężcz. 27 lat na 1868 r., ziemianin witebskiej gub., warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w Tomsku, kopista (pismowodstwo), rodziny nie posiadał, kawaler
Józef Wikent'ew Arbikowicz
szlachcic z województwa witebskiego.
Febo Arcangeli
Podoficer ranny pod Krzykawką, dlatego staną przed sądem znacznie później, skazany przez sąd wojenny w Radomiu na osiedlenie na Syberii i zesłany do Omska. W powstaniu walczył na ziemi olkuskiej.
Wojciech Archihowski
(Wawrzenets Oniegin)
Michał Arcichewicz
uczeń gimnazjum, skazany za udział przygotowywanie powstania ok 1861
Michał Arcichiewicz
Ofiara masakry w Warszawie 27 lutego 1861
Arcimowicz
szlachcic Witebsk
Arcimowicz
АРЦИМОВИЧЪ,szlachcic (дворянин Себежского уезда) ,gubernia witebska,uczestnik Powstania Styczniowego, zesłaniec, na mocy p. 3 orzeczenia /powelenja/ cesarskiego z 13 i 17 maja 1871 r. zwolniony z dozoru policyjnego z prawem zamieszkania gdziekolwiek w państwie rosyjskim, z wyjątkiem stolicy i guberni stołecznych, Królestwa Polskiego i Zabranego Kraju, lecz z zabronieniem mu objęcia służby państwowej i społecznej.
Arcimowicz
udział w potyczkach: (patrz 15.05.1863 Bułaj Ukr.)
Aleksander Arcimowicz
Gilarij Arcimowicz
mężcz. 48 lat na 1868 r., ziemianin Mińskiej gub., warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w Tomsku, rodziny nie posiadał
Gilyarow Arcimowicz
szlachcic z województwa mińskiego.
Kazimierz Arcimowicz
Z siedmiu przywódców powstania Narcyz Cieliński, Gustaw Szaramowicz, Jakub Rejner, Władysław Kotkowski zostali 15 listopada 1866r. rozstrzelani, zaś Kazimierz Arcimowicz i Leopold Eljaszewicz zostali zesłani na dożywotnią, a Edward Wroński na 20-letnią katorgę.
Kazimierz Arcimowicz
vel Jan Kwiatkowski (1842-po 1882) Pochodził z gub. witebskiej. Był junkrem w armii ros. (b. porucznik saperów na Kaukazie?), wyrzucony z wojska pracował jako pomocnik mierniczego w majątku Wielhorskiego. Walczył w powstaniu, dostał się do niewoli, skazany został na 8 lat katorgi. Podczas drogi na zesłanie próbował ucieczki. Nawiązał kontakt z ludźmi ze spisku krasnojarsko-kańskiego. Złapany, w 1866 r. znalazł się w Irkucku. Zamienił się z chłopem Janem Kwiatkowskim dokumentami i wśród nieuprzywilejowanych podążył na trakt bajkalski do budowy drogi. Cały czas prowadził agitację na rzecz walki i ucieczki do Chin. Był jednym z głównych przywódców powstania bajkalskiego. 24.VI. 1866 r. rozbrojono straże i połączono się z grupą Szaramonowicza - stanął na czele kosynierów Legionu Wolnych Polaków. Po klęsce nad rzeką Bystrą, uciekł do tajgi. Złapany po 24 dniach, skazany został na karę śmierci zamienioną na bezterminowe ciężkie roboty. Katorgę odbywał w kopalniach nerczyńskich do 1876 r., na osiedleniu w okr. nerczyńskim gm. Uspienskiej przebywał jeszcze w 1882 r. Dalsze jego losy są nieznane.
Maksymilian Arcimowicz
szlachcic prowincji płockiej.
Maksymilian Arcimowicz
mężcz. 27 lat na 1867 r., ziemianin płołckiej guberni, zesłany bez pozbawienia praw na osadzenie, potem na zamieszkanie, przebywał w tobolskiej guberni Czernawskoj woł., potem w Kurganie, Omskie, Tarie, kopista (pismowodstwo), rodziny nie posiadał, żenił się w Syberii
Maksymilian Arcimowicz
zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Faustowo , pow. mścisławski został przymusowo sprzedany
Michał Arcimowicz
szlachcic Mohylew województwo
Dominic Arciszewicz
szlachcic Warszawa
Arciszewski
udział w potyczkach: krakowskie: Giebułtów 15.03.1863 poległ
Adam Arciszewski
powstaniec
Antoni Arciszewski
więziony w twierdzy dynaburskiej
Antoni Arciszewski
urodź, w Zabłudowie r. 1824, ziemianin, w powstaniu awanzowany do stopnia kapitana. Służył dwa tygodnie pod Duchińskim, następnie pod Kobylińskim, poczem poruczono mu zebranie oddziału po Rachlińskim, z którym to oddziałem walczył pod Waliłami. Brzozowem błotem, Ustroniem, Puchłami, Szczodruchami, Zambrowem, Księżopolem itd.
Antoni Arciszewski
ziemianin, z Zabłudowa, w powstaniu w st. kapitana, początkowo w oddziale Duchyńskiego, później u Kobylińskiego, walczył m.in. pod Waliłami
Antoni Arciszewski
Ur. 11.11.1824r., Zabłudów. Rządca dóbr, zam. Pohorylec, kawaler, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem miał własne gospodarstwo, natomiast w czasie powstania był szeregowym, porucznikiem i kapitanem. Przez 2 tygodnie służył pod Duchińskim, potem pod Kobylińskim do 13 października, a następnie poruczono mu zebrać oddział pod Rechlewskim w okręgu biebrzańskim. W pierwszej bitwie pod Waliłami, na Brzozowym Błocie, Ustroniem, Puchłami, Zambrowem, Księżopolem i w wielu innych. Deklarację podpisał 14.01.1894r.
Antoni Arciszewski
Ziemianin, z Zabłudowa, w powstaniu w st. kapitana, początkowo w oddziale Duchyńskiego, później u Kobylińskiego, walczył m.in. pod Waliłami.
Antoni Arciszewski
uczestnictwo w potyczkach: augustowskie: Sanie 3.09.1863
Antoni Arciszewski
Brat Jana i Ignacego, ur. w 1825r. w Mysie Zabłudowskiej, został zesłany na Sybir. Po amnestii w 1884r. wrócił do kraju i przebywał u brata.Zmarł 01.02.1914r. w Uścimowie.
Bolesław Arciszewski
Ur. około 1838 . W roku 1909 pisze w swoim podaniu m.in. „... Jestem weteranem z 1863 r, partyi Trauguta, powróciwszy z Syberyi trudniłem się handlem, obecnie trzymam w dzierżawie folwarczek za 150 r. rocznie. Na siłach upadam, bo mam już 67 lat od urodzenia. Nie mając prawie rodziny przy której mógłbym zakończyć swój żywot....” Obecny adres: Kojdanów Mińskiej Guberni Władysław Szalewicz, Nowosady g.Mińska Poczta Kojdanów Zwraca się z prośbą o pomoc dla Bolesława Arciszewskiego, który informuje Przytulisko o chęci sprzedaży folwarku przez Arciszewskiego. Pieniądze ze sprzedaży ma otrzymać Przytulisko
Dominik Arciszewski
lub Arciszewicz. Syn Jana, szlachcic z Warszawy. Za próbę przyłączenia się do powstania był sądzony w Wilnie. Został zesłany na osiedlenie do Wschodniej Syberii.
Ignacy Arciszewski
Brat Jana, urodzony w Mysie Zabłudowskiej, za udział w powstaniu został zesłany na Sybir. Po powrocie do kraju (czasowo przebywał na emigracji we Francji) zamieszkał u brata Jana w Uścimowie. Dożył sędziwego wieku. Zmarł po 1910r.
Iwan Arciszewski
mężcz. 30 lat na 1867 r., ziemianin Królestwa Polskiego, zesłany bez pozbawienia praw pr. na zamieszkanie, przebywał w Tarskom okręgu, potem w Tarie, w 1873 r. zmarł
Jan Arciszewski
Syn Józefa, ur. 04.01.1821r. w Zabłudowie, plenipotent dóbr radziwiłłowskich. Po powstaniu aresztowany, w więzieniu przebywał razem z żoną i synem, Kazimierzem. Wyszedł za wstawiennictwem Radziwiłła. W celu uniknięcia dalszych represji rodzina rozproszyła się. Jan zmarł 13.05.1910r. w Uścimowie, pochowany został na cmentarzu w Ostrowie Lubelskim.
Oswald Arciszewski
(Artwiński, Arciszewicz). Poległ w w rozprawie giebułtowskiej. Data i miejsce śmierci podawana: 18,3,1863 Grochowiska. Poch. prawd. w Tarnowie.
Wincenty Arciszewski
Ziemianin mohylewskiej gub., zesłany z pozbawieniem praw na służbę wojskową, służył w III liniowym bat., potem 1868 r. zwolniony ze służby.
Andrzej Arciuk
włość, z wilejskiego na 12 lat do kopalń
Strona z 1639 < Poprzednia Następna >