Władysław Nanowski

Zmarł 1889, uczestnik konspiracji, syn Adama i Laury, córki adwokata Jana Hermana, siostry znanych z spisków rewolucyjnych braci. Służył w oddziale Jana Żalplachty-Zapałowicza i walczył pod Tyszowcami, Tuczępami i Mołozowem, następnie pracował wspólnie z kuzynem, akademikiem Janem Dylewskim, dalej z kolegami Leopoldem Hauserem i Augustem Balasitsem na rzecz rewolucyi, a w mieszkaniu jego matki urzędował stale emisaryusz Sawa. W lutym r. 1864 spadła w chwili narady młodych konspiratorów rewizya policyjna, której wynikiem było uwięzienie i wytoczenie śledztwa tak pani Nanowskiej, jak i wszystkim pochwytanym w jej domu młodzieńcom. Całych pięć miesięcy wlokło się śledztwo, zanim odzyskali Nanowscy upragnioną wolność.