Władysław Folkierski

ur. r. 1842 w Warszawie, ukończony technik, służył w oddziale "Dzieci Warszawy" Żychlińskiego w stopniu podporucznika. W czasie wojny pruskofrancuzkiej r. 1870, służył w armii francuz, jako inżynier elektrotechnik w stopniu porucznika, poczem został mianowany kawalerem Legii honorowej. Od r. 1874—1889 pracował jako inżynier w Peru i otrzymał tytuł doktora filozofii na uniwersytecie w Limie. Przez lat parę przebywał następnie w Paryżu, poczem przybył do Galicji i pracował przy budowie kolej i, tudzież wodociągów w Zakopanem, gdzie zmarł r. 1904.