Władysław Miniewski

ur. r. 1885 w Przyłuskach, właśc. dóbr. syn Wład. b. refend. stanu i sekretarza jener. Król. Pols. W półtora roku po ślubie pozostawiając żonę, niemowlę i majętek, wstąpił do pierwszego organiz. się oddz. w Woli prażmowskiej pod Warszawą pod dowódz. Smiechowskiego, jako kawalerzysta. Następnie służył pod Jeziorańskim jako kwatermistrz i pozostawał w tym charakterze do Goszczy. W Goszczy mianow. szefem sztabu Waligórskiego. został wysłany z dokumentami do Krakowa, skąd miał polecone doprowadzenie partyi około 80 ludzi do oddz. Langiewicza. Garstka ta wraz z całym oddz. po ucieczce Langiewicza, została wparta do Galicji, a Miniewski walecznie wstrzymywał cały napór moskiewski, by dozwolić bezpiecznie przejść granicę naszemu oddziałowi. Następie jako szef sztabu Waligórskiego wyszedł z Jeziorańskim i walczył pod Kobylanką. Po powst. bawił na emigracji w Dreźnie. Otrzymawszy pozwolenie powrotu do kraju, dostał się do więzienia w Modlinie, za zabranie kasy rząd., gdy służył pod Jeziorańskim. Skazany też został na zwrot podwójny zabranej kasy i dożywotnie katorgi. Zmiana wyroku na więzienie w Modlinie, pozbawiła jego i rodzinę majątku. Nabawiwszy się w więzieniu choroby, nie otrzymawszy pozwolenia wyjazdu do kąpiel, zmarł w sześć miesięcy po odzyskaniu wolności.