Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Stanisław Gryziecki
Urodził się w Pruchniku 26 kwietnia 1844 roku jako syn szewca Józefa Gryzieckiego i Marii z Osadów[1]. Gdy wybuchło powstanie miał 20 lat. Nie jest znany przebieg jego walk w powstaniu. Wymieniany jako weteran powstania w 1923, podniesiony do honorowego stopnia podporucznika[2]. Decyzją z dnia 8 listopada 1930 przez Prezydenta Ignacego Mościckiego i Prezesa Rady Ministrów Józefa Piłsudskiego odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami[3]. Był najdłużej żyjącym pruchnickim powstańcem, zmarł 3 października 1933 w wieku 89 lat[4]. Pochowany na cmentarzu w Pruchniku.
Źródło
zbiór materiałów
Nadawca
Paweł "Rymwid" Mickiewicz
Uwagi
[1] Metryka urodzenia w Parafii Rz. Kat. w Pruchniku, Liber Natorum Pruchnik oppidum 1837-1904 [2] Rocznik oficerski 1923, s.44 [3] Rocznik Weteranów 1863 z kalendarzem na rok 1925, pod red. J.A. Święcickiego, s.230. [4] Monitor Polski 1930 nr 260 poz. 350 [5] Z tablicy nagrobnej na cmentarzu komunalnym w Pruchniku.