Jeden z najczynniejszych komisarzy Rządu Narodowego w 1863 r. Za głowę Chądzyńskiego rząd rosyjski nałożył był podówczas powstania 2000 rubli. Po upadku powstania na wychodźstwie zostawał we Francji, pracując przez lat kilkanaście w zarządzie drogi żelaznej orleańskiej. Po powrocie do kraju osiadł najpierw w Poznańskiem, później przeniósł się do Galicji. Uczynnością dla licznych przyjaciół oraz wytrwałością w przekonaniach i przymiotami charakteru zjednał sobie ogólną cześć i poważanie. Zmarł w majątku swoim Sztandarówka pod Lwowem w r. 1888, licząc lat 50. (Komisarz powiatu pułtuskiego, mianowany przez Zygmunta Padlewskiego. Mąż śmiały, zapalczywy i pewny siebie.) [1]
Żona - Władysława Gerszewska po mężu Chądzyńska, zm. 18.09.1887 w Sztandarówce pod Lwowem [2]
Źródło
zbiorowe
Nadawca
GP
Uwagi
[1] CDIAL 195-1-58 (Zbiory Tadeusza Sauczeya) [2] Kurier Lwowski 20.09.1887