Józef Rózga

Syn Wincentego. Po ukończeniu seminarium duchownego w Worniach był wikarym w parafiach gub. kowieńskiej. Za poparcie powstania uwięziony w twierdzy dyneburskiej i skazany na rozstrzelanie, po złagodzeniu wyroku na 10 lat ciężkich robót w twierdzach. Został zesłany na nerczyńską katorgę do Aleksandrowska, huty w Piotrowsku i kopalni w Akatui, następnie przebywał w Tunce. Po zwolnieniu zamieszkał w Irkucku, gdzie w 1876 r. otrzymał oficjalne pozwolenie na odprawianie Mszy św., a w dwa lata później został wikarym w parafii. Po śmierci ks. Szwernickiego objął probostwo w Irkucku i sprawował tę funkcję do śmierci. Za wielkie serce i zasługi parafianie ufundowali tablicę pamiątkową wmurowaną w kościele w rocznicę jego śmierci.