Władysław Raczyński

Syn Maksymiliana, szlachcic z Królestwa. W Warszawie był urzędnikiem w zarządzie kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Został oskarżony o przynależność do organizacji i udział w nielegalnych zebraniach. Skazano go na 8 lat ciężkich robót w twierdzach. Przebywał poza Bajkałem, potem w Usolu, gdzie był nadzorcą jednej z warzelni soli (W. Lasocki). Pracował również w aptece, a w 1872 r. otrzymał oficjalną zgodę na pracę jako felczer — mieszkał wówczas na osiedleniu w Irkucku. W 1881 r. dostał pozwolenie na pobyt i pracę na terenach złotonośnych. Portret mężczyzny z wąsami, popiersie.