Stanisław Żelazowski h.
Jastrzębiec, ur. 7.5.1836 Zalesie, k. Liwa
[6], zm. 14.11.1920 Dobre. Syn
Ferdynanda i Józefy Górskiej
Łączyło go pokrewieństwo z Franciszkiem Jaczewskim (1832-1914), wielce zasłużonym biskupem lubelskim.
[1]Brał udział w Powstaniu Styczniowym.
[1]Początkowo gospodarował w Zalesiu, na gruntach odstąpionych mu przez ojca, który wraz z drugą żoną, Julią z Metelskich (1824-1920) wziął w dzierżawę majątek Targówka koło Mińska Mazowieckiego. W latach osiemdziesiątych XIX wieku Stanisław, sprzedawszy ojcowiznę, przeniósł się do wsi Poręby w parafii Dobre. Nabył tu większe gospodarstwo o powierzchni 120 morgów, które w księdze wieczystej
[5] zostało zapisane jako kolonia Żelazówek. Ziemię tę sprzedał przed 1914 rokiem. Wybuch wojny i utrata bankowego kapitału oznaczały dla niego ruinę majątkową.
[1]Stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w Wolnej Polsce.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: VI-126
[4]Ostatnie lata Stanisława i Antoniny upłynęły w biedzie i rozgoryczeniu. Oboje małżonkowie umarli niemal równocześnie i zostali pochowani we wspólnym
grobie na cmentarzu w Dobrem.
[1][9]Żona: Antonina Wąsowska, h. Abdank (1844-1920), ślub 1836 Sulki
[1][7]Dzieci: Genowefa, Kazimiera, Władysław, Edmunda Józefa, Helena, Natalia, Apolonia Kamila, Stanisława, Zofia Henryka
[6][8]