Onufry Syrwid

Pochodził z Litwy, w czasie powstania był proboszczem w parafii Wasiliszki (pow. lidzki gub. wileńskiej). Aresztowany w Lidzie, sądzony był w Wilnie i skazany na śmierć za podburzanie włościan do powstania. Karę zamieniono na 12 lat ciężkich robót w kopalniach. W sierpniu 1866 r. został wysłany z Irkucka do Akatuji w okr. nerczyńskim, następnie przebywał w Usolu, potem w Tunce. „Wyłącznie oddany pobożności mając 70 lat pracował jak inni (W. Nowakowski). W 1875 r. mieszkał w europejskiej części Rosji, w Spasku gub. tambowskiej. Był tam jeszcze w 1884 r. (dwukrotnie odmówiono prośbie o zwolnienie i możliwość zamieszkania w kraju).