Karol Łempicki

Syn Jana. Zamożny obywatel ziemski z Lubelszczyzny (ur. w Stojeszynie). W powstaniu walczył w pow. hrubieszowskim na czele własnego oddziału pod ps. Junosza. Po kilku potyczkach wyjechał do Lwowa i tam został schwytany przez Austriaków. Przekazany Rosjanom, został skazany na katorgę, zamienioną na osiedlenie, przebywał w Usolu. Następnie mieszkał w Irkucku — razem 5 lat na Syberii. A. Kręćki tak opisał zdjęcie K. Łempickiego: „Pan Karol siedzący za stolikiem, na którym widać butelkę, w lewej ręce trzymający kieliszek, zaś w prawej talię kart, daje obraz wesołego, bez troski życia ludzi majętnych w robotach, w katordze U solskiej, w której koledzy zesłańcy, pozbawieni środków domowych, dzięki ustanowionej dobrowolnie pomocy niedostatku nie cierpieli".