Aleksander Stankiewicz

Pochodził z Podola. Uczęszczał do gimnazjum, kiedy wybuchło powstanie: „młodziutki, jeszcze w mundurze gimnazjalnym zesłany" (W. Lasocki). Sądzony przy odwachu w Niemirowie, został skazany na 10 lat ciężkich robót. Zesłany nad Bajkał do budowy drogi, po powstaniu 1866 r. katorgę odbywał w Aleksandrowsku, potem w Usolu. Uzdolniony artystycznie szkicował z natury i swoimi rysunkami zarabiał na skromne utrzymanie. Kilka z nich zakupił książę W. Czetwertyński i zamieścił wiele lat później w swoich wspomnieniach. Były to: „Z kazionnejpałaty w Irkucku„Kaplica katolicka w Usolu", „Widok jeziora Bajkalskiego". W 1871 r. został zwolniony z robót i przeniesiony do Tesińskiej gm. minusińskie- go okr. jenisejskiej gub. Po przywróceniu Stankiewiczowi praw stanu pracował jako urzędnik, a w 1911 r. mieszkał w okr. minusińskim gub. jenisejskiej i był zatrudniony w akcyzie (A. Kręćki). Według innych inf. zmarł w 1878 r. w okr. kańskim jenisejskiej gub.