Piotr Jeśman

(1832/4-1905/6) Szlachcic z pow. ihumeńskiego gub. mińskiej (majątek Wiazowiec) ze znanej i zasłużonej dla kraju rodziny — dziad był wojewodą. Oficer w wojsku rosyjskim (porucznik), po złożeniu dymisji był w powstaniu dowódcą oddziału operującego na lewym brzegu Berezyny. Został skazany na karę śmierci, wyrok złagodzono do 12 lat ciężkich robót w kopalniach. Przebywał m.in. w Siwakowej, gdzie przez jakiś czas pełnił obowiązki starosty, cieszył się autorytetem i zaufaniem kolegów wygnańców. Na osiedleniu mieszkał w Irkucku. W 1876 r. otrzymał zezwolenie na czasowy wyjazd do mińskiej gub., gdzie ożenił się. W 1880 r. wrócił z Syberii do Warszawy, w następnych latach zamieszkał w majątku żony Kiczyn w pow. siańskim. Zmarł we Lwowie.