Karol Siut

Ur. 18.8.1840 Wawrzkowizna, par. Grocholice[4], zm. 22.11.1909 Krasocin[5]. Nazwisko zapisywane w różny sposób: Siot, Schutt, Szut itp. Rodzina wywodzi się od XVIII-wiecznych kolonistów, zamieszkałych na obecnym terenie Opolszczyzny i Śląska. Był kowalem, jak jego przodkowie. Syn Karola (Luteranin) i Karoliny Majzner. Ojciec przeniósł się do parafii Oleszno ok. 1844 roku zatrudniony przez Niemojewskiego w jego dobrach w Kuźnicy.[1] Karol miał czworo rodzeństwa: Jan ur 1843, Adama, ur. 1845 i Józefa, ur 1848 [8] i Augustyn ur. 1851. W tym roku umiera ojciec.
Karola wychowuje matka. W 1862 Karol wziął ślub z Honoratą Sołtykowską[8]. Ich pierwszy syn - po ojcu i dziadku nazwany Karolem, urodził się we wrześniu 1863.
Został ranny w bitwie pod Małogoszczem, ale koledzy zabrali go z placu boju i odnieśli do rodziny w Krasocinie[6]. W maju 1864 więziony 3 tygodnie za działania powstańcze w Kielcach, na ul. Zamkowej. Żona chodziła wiele kilometrów donosić mu jedzenie. Przekazy sugerują, że z powodu fatalnych warunków brał udział w proteście więźniów, gdzie jako kowal przysłużył się do otwarcia metalowych drzwi.[1] Po śmierci pierwszej żony (1886) ożenił się powtórnie z Magdaleną Dobrowolską.
Dzieci z pierwszego małżeństwa: m.in Karol (osiedlił się w Czeladzi), Franciszek Ksawery (kowal, osiedlił się w Rakowie na Górnym Śląsku), Józefa, Jan, Wincenty, Bolesław (ur. 4.2.1882, jego syn Stanisław - żołnierz września 1939) i in.