Franciszek Czaykowski

Franciszek Bruno Czaykowski. Ur. 1842 Ernstdorf, cyr. brzeżański. Zm. 26.5.1924 Lwów. Syn Augustyna Ignacego i Heleny Piotrowicz. Rodzeństwo: Hipolit, Karolina, Marceli, Seweryna.[1][6]
Od 1856-60 uczył się w konwikcie szlacheckim w Tarnopolu.[8][9] W Powstaniu był w oddziale Horodyńskiego, pojmany pod Radziwiłłowem,[2][4] został wysłany na Sybir na czas nieograniczony. Znajdował się we wsi Jakowla, okr. Konok, gub. jenisejskiej.[2] O jego powrót starał się ks. Ruczka.[3][10]
Po powrocie właściciel dóbr w Bóbrce i w Zawadzie. 4.7.1868 ożenił się z Zofią Sydonią Rozalią Szembek z Zawady-Szembek w par. Sieprawia w krakowskiem.[5] W 1884 Au­gusty ks. Moutlear wytołczyła mu sprawę o należności z dóbr Zawada.[7] W 1906 mieszka We Włoszech, w Fiume na ul. Municipalnej . Przysłał list z Florencji na zjazd konwiktorów.
Pochowany na Łyczakowie w kw. 12.[6]