Antonina Staniczek. Ur. 1820, zm. 6.1.1906 Lwów. Córka Łukasza i Katarzyny Wnuk. Żona Antoniego Waleriana Popiela (od 1854).[2]
Była to kobieta niezwykłych cnót i zalet, zarówno serca, jak umysłu, prawdziwa polska matrona, jedna z tych, które są i pozostaną chlubą naszego narodu. Natchniona gorącą i ofiarną miłością Ojczyzny, całym życiem składała wymowne tej miłości dowody.
W pamiętnym roku 1863 brała czynny udział w ruchu narodowym. Bawiąc wówczas w Sierosławicach, jako żona kontrolera cłowego, ułatwiała przeprawę powstańcom przez granicę i ukrywała przed pościgiem władz, darząc ich iście rodzicielską opieką. Wspomagała bardzo często biednych i w potrzebie udających się do niej.
Dzieci: Starszy syn, Tadeusz, wsławił się, jako znakomity malarz, młodszy, Antoni, znany artysta-rzeźbiarz, twórca pomnika Mickiewicza we Lwowie i wielu innych głośnych dzieł, profesor lwowskiej politechniki. Najstarsza córka Ludmiła zamężna z radcą sądowym Piotrem Maksymowiczem, najmłodsza Stefania zamężna ze znanym lekarzem dr. Mazankiem w Złoczowie.[1]
Inne dzieci: Stanisław Grzegorz (1858), Władysław (1859), Kazimiera (1867) zmarły młodo [3]