Marceli Sokołowski

Ur. 6.6.1845 Mikulińce[11], zm. ok. 1898. Syn Antoniego (kowala) i Salomei Hojnackiej (Chojnackiej)[10][11]. Brat Kornela Pawła, Emilii, Marii Ksawery, Rudolfa (zm w dzieciństwie), Wacława (zm młodo).[7]
Wychowywał się w Strusowie w domu rodzinnym. W Powstaniu walczył w oddziale Żalplachty[14] w partii Horodyńskiego w bitwie pod Radziwiłłowem. Schwytany i więziony. W trakcie tego bity i poraniony.[1] W końcu 18.12.1863 wysłany z Kijowa na Sybir[4] gdzie spędził 5 lat w kopalniach[8][13]. O jego uwolnienie starał się ks. Ruczka.[3] Zostało mu wysłane 29 rubli, które jednak do niego nie dotarły.[12] Po powrocie pracował jako magazynier przy kolei w Kołomyi.[9][10]
Żona: Adela Bartoszyńska ze Lwowa, (ślub 1876 Kołomyja) córka Jana i Marii Magdaleny Szwed, poch. Łyczaków.
Dzieci 2 synów i 4 córki m.in.: Ludwik Antoni (1881 Załucze, par. Kołomyja); Helena, Jan Maksymilian (ksiądz, zm. 1852 Ząbkowice), Maria Magdalena (zam. Alfred Borzęcki)